Konstytucja dla biznesu składa się z 5 ustaw 6.3.2018 r.:

1) ustawy – Prawo przedsiębiorców,

2) ustawy o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców,

3) ustawy o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy,

4) ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium RP,

5) ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej.

W art. 32 ustawy z 6.3.2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz.U. 2018 poz. 650) przewidziano zmiany w Ustawie o rachunkowości (Dz.U. z 2018 r. poz. 395; dalej: RachunkU) dostosowujące jej brzmienie do nowego Prawa przedsiębiorców. Są to głównie odwołania do nowych ustaw ze wskazaniem ich nazwy i dziennika ustaw.

Należy zwrócić uwagę na art. 19 Prawa przedsiębiorców, który wskazuje, że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku, gdy:

1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Jest to przeniesienie przepisów z dotychczasowej regulacji: Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2017 r. poz. 2168; dalej: SwobDziałGospU), które wskazywały limit płatności gotówkowych w kwocie 15 000 zł.

Z kolei w art. 25 ust. 1 Prawa przedsiębiorców doprecyzowano, że w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W art. 25 ust. 2 Prawa przedsiębiorców wskazano jednak, że w tym czasie przedsiębiorca:

1) ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, w tym rozwiązywania zawartych wcześniej umów,

2) ma prawo przyjmować należności i obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej,

3) ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie,

4) ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,

5) wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa,

6) ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,

7) może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej nie precyzowała powyższych kwestii.