1. Omówienie przepisów
Nowelizacja wprowadza zmianę uprawnień przysługujących polskiemu związkowi sportowemu. Ma on wyłączne prawo m.in. ustanawiania i realizacji reguł sportowych, organizacyjnych i dyscyplinarnych we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez związek, ale – po zmianie –z wyjątkiem reguł dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie. Wyłączne prawo do realizacji takich reguł ma Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie. Polski związek sportowy uznaje i respektuje te reguły.
2. Komentarz
Zjawisko dopingu w sporcie od lat jest bardzo poważnym problemem także z uwagi na rozwój technologii i wiedzy medycznej. Z uwagi na rozmiar tego problemu, który dotyczy polskich związków sportowych, konieczne było więc wskazanie podmiotu, któremu przypisano wyłączne prawo do realizacji reguł dyscyplinarnych związanych z dopingiem występującym w sporcie. Jest to Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie. Polskie związki sportowe mają obowiązek respektować i uznawać realizowane w ten sposób reguły.
Ponadto, zmiany dotyczą także zakresu zachowań uznawanych za doping, które określa art. 43 ustawy z 25.6.2010 r. o sporcie (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 176 ze zm.). Za doping uznaje się także:
1) pomocnictwo, podżeganie lub każdy inny rodzaj świadomego współdziałania wiążący się z zachowaniem stanowiącym doping w sporcie lub usiłowaniem takiego zachowania lub naruszeniem warunków kary dyskwalifikacji przez inną osobę;
2) niewyrażenie zgody lub bez ważnego uzasadnienia niezgłoszenie się na pobranie próbki fizjologicznej lub w inny sposób unikanie pobrania próbki fizjologicznej;
3) nieprzedstawienie wymaganych informacji na temat miejsca pobytu zawodnika na potrzeby kontroli antydopingowej;
4) manipulowanie lub usiłowanie manipulowania jakąkolwiek częścią kontroli antydopingowej.
Dopingiem jest też współpraca w ramach obowiązków zawodowych lub innych związanych ze sportem z osobą pomagającą w przygotowaniu do współzawodnictwa sportowego, która:
1) podlegając przepisom o odpowiedzialności dyscyplinarnej za doping w sporcie, odbywa karę dyskwalifikacji, lub
2) nie podlegając przepisom o odpowiedzialności dyscyplinarnej za doping w sporcie, została skazana lub w postępowaniu karnym, dyscyplinarnym lub dotyczącym odpowiedzialności zawodowej dowiedziono jej udziału w zachowaniu, które wyczerpuje znamiona dopingu w sporcie (zakaz współpracy z tą osobą trwa przez 6 lat, licząc od momentu rozstrzygnięcia w postępowaniu karnym, dyscyplinarnym lub dotyczącym odpowiedzialności zawodowej, lub przez okres odbywania kary orzeczonej w tym postępowaniu, jeśli jej wymiar przekracza 6 lat), lub
3) działa jako przedstawiciel lub pośrednik dla osób wyżej wymienionych
– jeżeli zawodnik lub inna osoba podejmująca współpracę została uprzednio powiadomiona na piśmie przez właściwą organizację antydopingową lub Światową Agencję Antydopingową o statusie, o którym mowa w pkt. 1 i 2, osoby pomagającej w przygotowaniu do współzawodnictwa sportowego oraz o konsekwencjach współpracy oraz jeżeli zawodnik lub inna osoba może tej współpracy uniknąć, a także pod warunkiem, że właściwa organizacja antydopingowa dołożyła wszelkich starań w poinformowaniu osoby pomagającej w przygotowaniu do współzawodnictwa sportowego objętej powiadomieniem o przysługującym jej w ciągu 15 dni od dnia poinformowania prawie do złożenia wyjaśnień o braku okoliczności, o których mowa w pkt. 1 i 2.
