Sprawa trafiła do KIO po odwołaniu jednego z przedsiębiorców startujących w przetargu na dostarczenie dziesięciu mikrobusów. Jego oferta została odrzucona przez zamawiającego, ponieważ nie znalazło się w niej określenie, na jaki okres wykonawca udzieli gwarancji. Zamawiający, odrzucając ofertę, powoływał się na art. 89 ust. 1 pkt 2ZamPublU.

Przedsiębiorca w odwołaniu powoływał się na zapisy pkt. IV ppkt. 3 SIWZ, twierdząc, że udzieli gwarancji po spisaniu protokołów odbioru i wystawieniu faktury za wystawione pojazdy. Gwarancja miałaby zostać udzielona po wykonaniu zamówienia, a nie na dzień złożenia oferty. Ponadto zamawiający nie żądał dołączenia książek gwarancyjnych.

Wreszcie, jak stwierdzał przedsiębiorca, pominięcie okresu, na jaki jest udzielana gwarancja, nastąpiło na skutek omyłki pisarskiej. Wykonawca w załączniku nr 2, w pozycji 5. na skutek omyłki pominął pole, w którym należało wpisać odpowiednią cyfrę oznaczającą okres gwarancji. Wykonawca nie wpisał liczby „2”, ale nie oznacza to, że okres gwarancji nie został zaoferowany.

Jak dodaał przedsiębiorca, okres gwarancyjny znajduje się na stronie internetowej producenta samochodów, a on nie może niczego w tej kwestii zmieniać. Podnosił, że okres gwarancji, na jaki producent udziela gwarancji na pojazdy, jest wiedzą powszechną. Ten brak, zdaniem wykonawcy, powinien był zostać naprawiony jako oczywista omyłka pisarska. Ważny był także argument, że gwarancja nie była kryterium oceny ofert.

Izba nie uwzględniła jednak argumentacji, podnoszonej przez wykonawcę. Skład orzekający stwierdził, że skoro wymogi w postępowaniu przetargowym dotyczą gwarancji udzielanej przez wykonawcę, a nie przez producenta, to nie ma podstaw do utożsamiania gwarancji udzielanej przez producenta z oświadczeniem wykonawcy. Co więcej, jak zauważył skład orzekający, wykonawca nie zawarł w swojej ofercie nawet informacji o gwarancji producenta (powoływał się na to dopiero w postępowaniu przed KIO). Informacje o gwarancji należały do SIWZ, a zatem treść oferty nie odpowiadała SIWZ.

Takiego błędu, zdaniem KIO, nie można naprawić w oparciu o przepisy ZamPublU. Nie można także zastosować art. 87 ust. 1 ZamPublU, bo braków odnoszących się bezpośrednio do przedmiotu zamówienia nie można uzupełnić w trybie wezwania wykonawcy do złożenia wyjaśnień.

Ponadto KIO orzekła również, że: „(…) braku istotnego elementu oferty stanowiącego przedmiot rozpatrzenia nie może zastąpić ogólna deklaracja w ofercie o spełnieniu wszystkich warunków SIWZ”.