Grupy taryfowe dla energii elektrycznej wyłącznie na potrzeby funkcjonowania ogólnodostępnej stacji ładowania

Zmiany wprowadzono do rozporządzeniu Ministra Energii z 6.3.2019 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną (Dz.U. z 2019 r. poz. 503). Z § 6 ust. 1 zmienianego rozporządzenia wynika, że podziału odbiorców na grupy taryfowe dokonuje się w zależności od poziomu kosztów uzasadnionych, ponoszonych przez przedsiębiorstwo energetyczne za dostarczanie energii elektrycznej do tych odbiorców, na podstawie następujących kryteriów:

1) poziomu napięcia sieci w miejscu dostarczania energii elektrycznej;

2) wartości mocy umownej;

3) systemu rozliczeń;

4) liczby rozliczeniowych stref czasowych;

5) zużycia energii elektrycznej na potrzeby gospodarstw domowych.

Nowelizacja wprowadza przepisy, z których wynika, że przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji energii elektrycznej tworzy grupę taryfową dla odbiorców przyłączonych do sieci, którzy wykorzystują energię elektryczną wyłącznie na potrzeby funkcjonowania ogólnodostępnej stacji ładowania i świadczenia na niej usług ładowania zgodnie z ustawą z 11.1.2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 908 ze zm.), z uwzględnieniem kryteriów określonych w wymienionych wyżej pkt. 1–4.

Odbiorca, który wybrał do rozliczeń z przedsiębiorstwem energetycznym wykonującym działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji energii elektrycznej wspomnianą wyżej grupę taryfową, jest rozliczany na podstawie tej taryfy przez cały okres obowiązywania umowy o świadczenie usług dystrybucji lub umowy kompleksowej, zawartej pomiędzy tym odbiorcą a przedsiębiorstwem energetycznym.

Dla omawianych odbiorców przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji energii elektrycznej, w rozliczeniach za usługi dystrybucji energii elektrycznej stosuje stawki opłat obowiązujące w grupie taryfowej z rozliczeniem jednostrefowym dla danego poziomu napięcia oraz danej mocy umownej, przy czym:

1) w przypadku gdy stopień wykorzystania mocy umownej S_m jest niższy lub równy 0,100, z uwzględnieniem współczynnika korygującego w wysokości:

2) 25% dla kalkulacji opłat wynikających ze składnika stałego stawki sieciowej oraz

3) 200% dla kalkulacji opłaty z tytułu składnika zmiennego stawki sieciowej;

4) w przypadku gdy stopień wykorzystania mocy umownej S_m jest wyższy niż 0,100, z uwzględnieniem pełnej wartości składnika stałego stawki sieciowej oraz współczynnika korygującego w wysokości 150% dla kalkulacji opłaty z tytułu składnika zmiennego stawki sieciowej.

Stopień wykorzystania mocy umownej S_m wyznacza się według wzoru określonego w § 6 ust. 15 zmienianego rozporządzenia.