Dla przypomnienia, wspomniany fundusz świadczeń socjalnych ma normatywną podstawę w regulacjach prawnych FundŚwSocjU. Warto wspomnieć o art. 8 ust. 2 FundŚwSocjU, gdzie postanowiono, że zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1–1b, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo art. 30 ust. 6 ZwZawU. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów. Zgodnie zaś z art. 3 ust. 2 FundŚwSocjU – pracodawcy prowadzący działalność w formie jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych tworzą Fundusz, bez względu na liczbę zatrudnianych pracowników. Z kolei działalność socjalna została zdefiniowana jako usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

W każdym bądź razie, wskazane środki funduszu są odrębną masą majątkową od środków budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Środki te, na mocy ww. art. 12 FundŚwSocjU są także gromadzone na specjalnym rachunku bankowym – wyodrębnionym u danego pracodawcy. 

Opisane aspekty odrębności środków funduszu od środków „własnych” budżetu jednostki samorządu terytorialnego były więc podstawą do sformułowania opisanego na wstępie zarzutu przez regionalną izbę obrachunkową. Izba ustaliła w tym zakresie, że środki ww. funduszu zostały przekazane na rachunek bieżący jednostki samorządu terytorialnego, następnie zamiast na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych, wykorzystano je m.in. na sfinansowanie bieżących wydatków budżetu. W ocenie regionalnej izby obrachunkowej doszło więc wtórnie do naruszenia regulacji prawnej art. 217 ust. 2 FinPubU. Dla przypomnienia, regulacja ta wyznacza legalne źródła finansowania deficytu budżetowego.

Regionalna izba obrachunkowa wskazała nadto, że odpowiedzialność za podane nieprawidłowości ponosi wójt gminy. Finalnie skierowano wniosek wskazujący na konieczność zaprzestania finansowania wydatków bieżących gminy ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Podsumowując, stwierdzone przez regionalną izbę obrachunkową naruszenia są poważnym naruszeniem zasad wynikających z FundŚwSocjU i FinPubU. W tym zakresie wnioski kontrole były więc w pełni uzasadnione. 

Źródło: https://szczecin.rio.gov.pl/