Organ nadzoru dokonując analizy prawnej ww. uchwały stwierdził, że narusza ona art. 216 ust. 2 pkt 1 FinPubU. Dla przypomnienia, z podanej regulacji prawnej wynika, że wydatki budżetu jednostki samorządu terytorialnego są przeznaczone na realizację zadań określonych w odrębnych przepisach, a w szczególności na zadania własne jednostek samorządu terytorialnego. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego wskazano także na przepisy ustawy z 24.1.1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych okresu powojennego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1858 ze zm.). W rozdziale czwartym tej ustawy uregulowano m.in. formy pomocy, w tym pieniężnej dla kombatantów oraz innych osób uprawnionych. W art. 19b ust. 1 ww. ustawy postanowiono m.in., że ustalenie prawa do pomocy pieniężnej i jej wypłata należy do zadań Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Podziału środków finansowych na pomoc pieniężną dokonuje Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Z kolei, w art. 73 ww. ustawy określono zadania powiatów z zakresu administracji rządowej oraz wojewodów; jednakże nie uwzględniono w tym zakresie zadań, które mogłyby być realizowane przez gminy.

Zatem, przywołane wyżej przepisy nie wskazują, by zadania powyższe gmina mogła realizować jako zadania własne. Z pozostałych regulacji ww. ustawy również nie wynika, by gminy były uprawnione do finansowania działań w tym zakresie.

Organ nadzoru wskazał także, że: W ocenie Kolegium Izby, Rada Miejska (…), planując wydatek związany z pomocą dla kombatantów w analizowanej uchwale, nie posiadała do tego podstawy prawnej, czym w sposób istotny naruszyła art. 216 ust. 2 pkt 1 ustawy o finansach publicznych.

Dodatkowo zaakcentowano, że organ nadzoru nie kwestionuje zasadności podjęcia działań w przedmiotowym zakresie, jednak ze względu na istniejące formy pomocy dla kombatantów, które zostały uregulowane w ustawie o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, zastosowany sposób finansowania zadania nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa. Wskazano nadto, że w gospodarce finansami publicznymi wolno tylko to, co wynika z obowiązujących przepisów prawa. Wymaga podkreślenia, iż zasada samodzielnego prowadzenia gospodarki finansowej przez jednostki samorządu terytorialnego nie oznacza dowolności w dysponowaniu środkami publicznymi. Jak wskazał NSA w wyroku z 20.3.1998 r. III SA 1622/97, cyt. ,,w ramach gospodarki finansowej organom gminy wolno tylko to, na co zezwalają im ustawy” (tak również: wyrok NSA z 19.3.2008 r. II GSK 427/07).

Wreszcie na uwagę zasługuje art. 44 ust. 2 FinPubU, który wyznacza ogólną podstawę wydatkową. Stanowi zaś, że jednostki sektora finansów publicznych dokonują wydatków zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze regionalnej izby obrachunkowej jest prawnie uzasadnione. Gmina nie ma podstaw prawnych, aby przekazywać środki finansowe na pomoc dla kombatantów, bowiem zadanie to nie leży w zakresie tzw. zadań własnych gminy.

Źródło: https://warszawa.rio.gov.pl/