Tak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19.7.2019 r. (0115-KDIT1-1.4012.194.2019.2.MN).

Zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.; dalej: VATU), w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a VATU, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego.

Z art. 86 ust. 2a VATU wynika, że w razie nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Dodatkowo, wydano rozporządzenie Ministra Finansów z 17.12.2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. z 2015 r. poz. 2193), które określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Zdaniem Dyrektora KIS, w odniesieniu do zagadnienia dotyczącego korekty podatku, o której mowa w art. 90c VATU według indywidualnie wyliczonego prewspółczynnika, opartego na kryterium udziału rocznego sumy określonych w m3 ilości ścieków odprowadzonych w ramach transakcji zewnętrznych w sumie określonych w m3 ilości ścieków odprowadzonych w ramach ogółu transakcji, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy prewspółczynnik wskazany przez gminę opiera się na jednoznacznych i jasnych kryteriach (tj. ilości ścieków odprowadzonych w ramach transakcji zewnętrznych w ogólnej ilości odprowadzonych ścieków na podstawie wskazań liczników), pozwala to na obiektywne ustalenie struktury sprzedaży, tj. proporcji między czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi w tym obszarze.

A zatem, biorąc pod uwagę argumentację gminy oraz przedstawione dane dotyczące wysokości prewspółczynników obliczonych według rozporządzenia oraz według indywidualnie wyliczonego prewspółczynnika opartego na kryterium udziału rocznego ilości ścieków odprowadzonych w ramach transakcji zewnętrznych w sumie ilości ścieków odprowadzonych w ramach ogółu transakcji, Dyrektor KIS przyznał rację gminie, że metoda liczenia indywidualnego prewspółczynnika stanowi w tym przypadku bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji (najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności), niż wskazany w rozporządzeniu.