Podmiot prowadzący punkt serwisowy okazjonalnie przyjmujący od konsumentów zużyty sprzęt, jako nieprofesjonalny zbierający odpady:

  • nie ma obowiązku uzyskania zezwolenia na zbieranie;
  • nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji takich odpadów;
  • nie podlega obowiązkowi wpisu do rejestru BDO.

Nie należy jednak zapominać o innej ewentualnej roli prowadzącego serwis i naprawy sprzętu w gospodarce odpadami ‒ wytwórcy odpadów powstających w ramach wykonywanych usług naprawczych i serwisowych. Jeśli więc prowadzący punkt serwisowy jest jednocześnie wytwórcą odpadów i ciąży na nim z tego tytułu obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów to jest zobowiązany do wpisu do rejestru BDO na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 5 lit e ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 701 ze zm.; dalej: OdpadyU). Karta ewidencji zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (dalej: KEZSEE) jest dokumentem ewidencji odpadów adresowanym do przedsiębiorcy prowadzącego zakład przetwarzania. Nie jest to dokument ewidencji odpadów, którym powinien posługiwać się podmiot prowadzący punkt serwisowy, o ile taki punkt nie jest jednocześnie zakładem przetwarzania zużytego sprzętu.

Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z 11.9.2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1895; dalej: ZużSprzElektU) prowadzący punkt serwisowy, w przypadku gdy naprawa przyjętego do punktu serwisowego sprzętu jest niemożliwa ze względów technicznych lub gdy właściciel sprzętu uzna, że naprawa sprzętu jest dla niego nieopłacalna, jest obowiązany do nieodpłatnego przyjęcia zużytego sprzętu od klienta. Odmówić przyjęcia zużytego sprzętu serwisant może jedynie w przypadku, kiedy zanieczyszczenie sprzętu stwarzałoby zagrożenie dla jego zdrowia lub życia osób (art. 41 ust. 1 ZużSprzElektU).

Wskazana wyżej działalność ‒ sporadyczne przyjmowanie od klientów zużytego sprzętu, nie jest przedmiotem działalności punktu serwisowego, tylko realizacją ciążącego na nim ustawowego obowiązku. Działalność ta odpowiada więc swoim charakterem nieprofesjonalnej działalności w zakresie zbierania odpadów opisanej w OdpadyU. Podmiot nieprofesjonalnie zbierający odpady to podmiot prowadzący działalność inną niż działalność gospodarcza w zakresie gospodarowania odpadami (w tym przypadku serwis i naprawa sprzętu), który zbiera odpady opakowaniowe i odpady w postaci zużytych artykułów konsumpcyjnych (w tym przypadku sprzętu pochodzącego od konsumentów czyli z gospodarstw domowych). Podmiot taki:

  • nie ma obowiązku uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów ‒ mimo, że je zbiera ale nieprofesjonalnie (art. 45 ust. 1 pkt. 1 OdpadyU);
  • nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów (art. 66 ust. 4 pkt 3 OdpadyU);
  • nie podlega obowiązkowi wpisu do rejestru BDO (art. 51 ust. 2 pkt 3 OdpadyU).

Podmiot prowadzący serwis i sporadycznie przyjmujący zużyty sprzęt nie należy do kręgu podmiotów zobowiązanych do wpisu do rejestru BDO, wymienionych w art. 84 pkt 1‒7 ZużSprzElektU, do których zaliczono:

  • wprowadzających sprzęt,
  • autoryzowanych przedstawicieli,
  • zbierających zużyty sprzęt,
  • prowadzących zakład przetwarzania,
  • prowadzących działalność w zakresie recyklingu,
  • prowadzących działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku,
  • organizacje odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

Obowiązkiem nieprofesjonalnego zbierającego odpady jest natomiast posiadanie umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności, z posiadaczem odpadów posiadającym zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów, które są przedmiotem nieprofesjonalnego zbierania, dotyczącej co najmniej nieodpłatnego przyjmowania tych odpadów (art. 45 ust. 2 OdpadyU).

Ważne

Jeżeli serwis prowadzi działalność naprawczą to może mieć status wytwórcy odpadów i na tej podstawie podlegać obowiązkowi wpisu do rejestru BDO (art. 50 ust. 1 pkt 5 lit e OdpadyU). Konsekwencją takiego statusu będzie co do zasady obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów. Co do zasady, zgodnie z art. 66 OdpadyU, posiadacz odpadów jest obowiązany do prowadzenia na bieżąco ich ilościowej i jakościowej ewidencji. Posiadaczem odpadów, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 19 zdanie pierwsze OdpadyU, jest wytwórca odpadów lub osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej – będąca w posiadaniu odpadów.

Karta ewidencji zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego jest dokumentem ewidencji odpadów adresowanym do przedsiębiorcy prowadzącego zakład przetwarzania w rozumieniu ZużSprzElektU (art. 70 ust. 1 pkt 2 OdpadyU). Zakład przetwarzania to instalacja, obiekt budowlany lub jego część, w których jest prowadzony demontaż zużytego sprzętu oraz przygotowanie do ponownego użycia zużytego sprzętu lub odpadów powstałych po demontażu zużytego sprzętu, które posiadają decyzję w zakresie gospodarki odpadami zezwalającą na przetwarzanie zużytego sprzętu (art. 4 pkt 22 ZużSprzElektU). Prowadzona w takim zakładzie ewidencja odpadów z wykorzystaniem KEZSEE służy do ustalenia masy zużytego sprzętu przygotowanego do ponownego użycia oraz masy odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przygotowanych do ponownego użycia (art. 53 ust. 8 OdpadyU). Nie jest to dokument ewidencji odpadów, którym powinien posługiwać się podmiot prowadzący punkt serwisowy, o ile taki punkt nie jest jednocześnie zakładem przetwarzania zużytego sprzętu.