W Dz.U. z 2017 r. pod poz. 2173 opublikowano z 27.10.2017 r. o zmianie ustawy – Prawo prasowe.
W ustawie z 26.1.1984 r. – Prawo prasowe (Dz.U. nr 5, poz. 24 ze zm.; dalej: PrasPr), dodano art. 14a, zgodnie z którym dziennikarz nie może odmówić osobie udzielającej informacji autoryzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi, o ile nie była ona uprzednio publikowana lub była wygłoszona publicznie . Dziennikarz poinformuje osobę udzielającą informacji przed jej udzieleniem o prawie do takiej autoryzacji. Osoba udzielająca informacji niezwłocznie po uzyskaniu od dziennikarza takiej informacji zgłasza mu żądanie autoryzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi.
Autoryzacji trzeba będzie dokonać niezwłocznie, ale nie później niż w ciągu:
1) 6 godzin – w odniesieniu do dzienników,
2) 24 godzin – w odniesieniu do czasopism
– chyba że strony umówią się inaczej.
Bieg tych terminów rozpoczyna się od momentu przekazania w sposób wzajemnie uzgodniony tekstu dosłownie cytowanej wypowiedzi przewidzianego do publikacji w prasie osobie udzielającej informacji lub osobie przez nią upoważnionej, tak aby osoba ta mogła się zapoznać z treścią tego tekstu. W przypadku niedokonania lub odmowy dokonania autoryzacji w podanych terminach uznaje się, że dosłownie cytowana wypowiedź została autoryzowana bez zastrzeżeń.
Nie stanowi zaś autoryzacji zaproponowanie przez osobę udzielającą informacji nowych pytań, przekazanie nowych informacji lub odpowiedzi, ani zmiana kolejności wypowiedzi w autoryzowanym tekście materiału przewidzianego do publikacji w prasie.
Natomiast zgodnie z nowododanym art. 49 PrasPr, kto publikuje dosłownie cytowaną wypowiedź bez umożliwienia wspomnianej wyżej autoryzacji podlega karze grzywny. Karze tej nie podlega, kto publikuje wypowiedź identyczną z udzieloną przez osobę udzielającą informacji.
