Wójt wymierzył spółce z o.o. wysokość podatku od nieruchomości oraz określił terminy płatności poszczególnych rat. Spółka natomiast w deklaracji podatkowej stwierdziła, że w budynku, którego sprawa dotyczy, nie prowadziła działalności gospodarczej. Dołączyła także wyjaśnienia, że dzieje się tak z powodów technicznych, nie wyjaśniła jednak szczegółowo, o co chodzi.

Mając na uwadze brak szczegółowych wyjaśnień, burmistrz wszczął wobec spółki postępowanie podatkowe. Powołał się na art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.; dalej: PodLokU), który stanowi, jakie nieruchomości są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przepis ten również stanowi, że nieruchomości podlegają wyłączeniu z przyczyn technicznych, nie rozstrzyga jednak dokładnie, o jakie przyczyny chodzi.

Ponadto burmistrz zauważył, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka zajmuje się m.in. kupnem i sprzedażą nieruchomości oraz że wprowadziła daną nieruchomość do ewidencji środków trwałych, co miało świadczyć o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej z jej wykorzystaniem. W odwołaniu do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO) spółka podniosła, że zły stan techniczny ma charakter trwały, nie mogą tam przebywać pracownicy i nie można prowadzić działalności gospodarczej. Pracownicy gminy swoje odmienne zdanie opierali na dokonanych przez siebie oględzinach. Już w tym miejscu spółka z o.o. skarżyła się, że nie został powołany dowód z opinii biegłego. Organ odwoławczy przychylił się jednak do decyzji burmistrza.

W skardze do WSA spółka zarzuciła zarówno błędną wykładnię art. 1a ust. 1 pkt 3 PodLokU, jak też naruszenie art. 80 ustawy z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), czyli swobodnej oceny dowodów – chodziło o to, że organ odmówił powołania biegłego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny stanął na stanowisku, że podstawowym zagadnieniem jest rozstrzygnięcie, czy spełniona jest przesłanka z art. 1a ust. 1 pkt 3 PodLokU, czyli „warunki techniczne” uniemożliwiające prowadzenie działalności gospodarczej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził również, że organy podatkowe w swoim postępowaniu powinny się kierować zasadami wyrażonymi w ustawie z 29.8.1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.; dalej: OrdPodU), czyli m.in. podjąć wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy (art. 122 OrdPodU) czy w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy (art. 187 § 1 OrdPodU).

W uzasadnieniu WSA stwierdził, że dopiero przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego pozwoliłoby uznać, że materiał dowodowy jest zupełny. Bez takiej opinii nie można stwierdzić, czy w budynku może być prowadzona działalność gospodarcza. Sąd uchylił zaskarżoną decyzję i kosztami postępowania obarczył SKO.