Utworzenie PSZOK mieści się w pojęciu budowy i utrzymywania publicznych urządzeń służących do gromadzenia odpadów, a zatem stanowi jeden z celów publicznych wskazanych w art. 6 pkt 3 ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2204 ze zm.; dalej: GospNierU).

Zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 6 ustawy z 13.9.1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2010 ze zm.; dalej: CzystGmU) gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności m.in. tworzą punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób umożliwiający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy. Gmina jest obowiązana utworzyć co najmniej jeden stacjonarny punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych, samodzielnie lub wspólnie z inną gminą lub gminami (art. 3 ust. 2b CzystGmU).

Prowadzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych nie wymaga uzyskania wpisu do rejestru działalności regulowanej. Podmiot prowadzący taki punkt jest posiadaczem odpadów, w rozumieniu ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 701 ze zm.; dalej: OdpadyU), prowadzącym zbieranie odpadów (art. 9c ust. 1a CzystGmU).

Co do zasady zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 21 ustawy z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2081 ze zm.; dalej: ŚrodInfU) przed uzyskaniem zezwolenia na zbieranie odpadów wydawanych na podstawie OdpadyU następuje wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 OdpadyU prowadzony samodzielnie przez gminę lub wspólnie z inną gminą lub gminami punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych jest zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 83 rozporządzenia Rady Ministrów z 10.9.2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z 2019 r. poz. 1839) do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się punkty do zbierania, w tym przeładunku:

1) złomu, z wyłączeniem punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych,

2) odpadów wymagających uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów z wyłączeniem odpadów obojętnych oraz punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych.

Wykonana zgodnie z OddziaływŚrodR środowiskowa klasyfikacja przedsięwzięcia wskazuje, że zbieranie odpadów w punkcie selektywnego zbierania odpadów komunalnych nie zalicza się do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. W związku z powyższym nie podlega obowiązkowi uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

W ustawie z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1945 ze zm.; dalej: PlanZagospU) (art. 2 pkt 5) zostało zdefiniowane pojęcie inwestycji celu publicznego, zgodnie z którym w jago ramach mieszczą się działania o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i krajowym), a także krajowym (obejmującym również inwestycje międzynarodowe i ponadregionalne), oraz metropolitalnym (obejmującym obszar metropolitalny) bez względu na status podmiotu podejmującego te działania oraz źródła ich finansowania, stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 GospNierU. Cele publiczne wymienione zostały w tym przepisie w pkt 1‒10. Wśród nich w pkt 3 wymieniono budowę i utrzymywanie publicznych urządzeń służących do zaopatrzenia ludności w wodę, gromadzenia, przesyłania, oczyszczania i odprowadzania ścieków oraz odzysku i unieszkodliwiania odpadów, w tym ich składowania. Utworzenie punktu selektywnego zbierania odpadów mieści się w pojęciu budowy i utrzymywania publicznych urządzeń służących do gromadzenia odpadów, a zatem stanowi jeden z celów publicznych wskazanych w art. 6 pkt 3 GospNierU.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 PlanZagospU w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.