Czas pracy w informacji o warunkach zatrudnienia dla kadry kierowniczej w samorządzie

Niekiedy wskazuje się, że kadra kierownicza objęta jest nienormowanym czasem pracy. Określenie nienormowany czas pracy jest błędne i wprowadza ryzyko popełnienia błędu. Każdy pracownik, niezależnie od zajmowanego stanowiska objęty jest normami czasu pracy. Jeżeli skarbnik, dyrektor, naczelnik itp. nie jest objęty zadaniowym czasem pracy to obejmuje go rozkład czasu pracy, którego powinien co do zasady przestrzegać.

Wskazując na normy czasu pracy należy odwołać się do norm powszechnie obowiązujących lub – jeżeli to dotyczy danej osoby – norm dla osób z niepełnosprawnościami. W informacji należy wskazać: 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym albo odesłać do 129 § 1 Kodeksu pracy (dalej: KP).

Wymiar dzienny i tygodniowy – w zależności od zatrudnienia w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy oraz systemie czasu pracy (np. w systemie równoważnym zapis – do 12 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w tygodniu w okresie rozliczeniowym). W systemie podstawowym w pełnym wymiarze – praca 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.

Wskazane osoby mają tak samo jak wszyscy inni pracownicy prawo do przerw w pracy, a więc tutaj również nie występują żadne różnice w stosunku do informacji dla innych pracowników (w związku z tym, że informacja jest indywidualna należy odnieść się do sytuacji danej osoby np. informując o przerwach na karmienie dziecka piersią osobę, która do takiej przerwy ma albo może mieć prawo – nie ma tutaj żadnego znaczenia stanowisko ale fakt bycia matką).

Przykładowe podstawy prawne to:

W zakresie odpoczynków – w przypadku osoby zarządzającej (skarbnik jako główny księgowy) należy wskazać poza standardowym zakresem na możliwość skrócenia odpoczynków dobowych i tygodniowych. To skrócenie nie oznacza jednak braku prawa do odpoczynków więc zawieramy informację o prawie do odpoczynków.

W zakresie odpoczynków należy wskazać, że pracownikowi przysługują:

Godziny nadliczbowe i rekompensata

W przypadku pracowników samorządowych, szczególnie kadry kierowniczej, istotne jest rozróżnienie przepisów ogólnych od przepisów szczególnych.

Pracownikowi samorządowemu za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego w godzinach nadliczbowych przysługuje, według jego wyboru, wynagrodzenie albo czas wolny w tym samym wymiarze, przy czym wolny czas, na wniosek pracownika, może być udzielony w okresie bezpośrednio poprzedzającym urlop wypoczynkowy lub po jego zakończeniu.

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 21.1.2014 r. (P 26/12, Dz.U. z 2014 r.) stwierdził, że pracownikom samorządowym co prawda nie przysługują kodeksowe dodatki, ale będący przedmiotem rozważań „(…) art. 42 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych (dalej: PracSamU), nie wyłącza prawa do rekompensaty za pracę wykonaną w godzinach nadliczbowych pracowników na kierowniczych stanowiskach, jak czyni to art. 151⁴ KP”. Należy uznać, że w tym zakresie ustawa o pracownikach samorządowych ma zastosowanie przed regulacjami KP. Artykuł 42 ust. 4 PracSamU zawiera wyczerpującą regulację dotyczącą rekompensaty pracy w godzinach nadliczbowych i odnosi się do wszystkich pracowników samorządowych, w tym również zajmujących stanowiska kierownicze.

Pracownikowi samorządowemu przysługuje rekompensata „za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego w godzinach nadliczbowych”. Faktycznie, skoro rekompensata przysługuje za pracę w nadgodzinach wykonywaną „na polecenie przełożonego”, to prawa do niej nie mają ci pracownicy samorządowi, którzy poleceń nie otrzymują (nie mają przełożonych) albo mają kompetencje do podejmowania samodzielnych decyzji dotyczących ich czasu pracy. Obejmuje to jednak tylko bardzo ścisłe kierownictwo.

Obowiązujące zasady pracy w godzinach nadliczbowych i rekompensaty za nią na podstawie: art. 151 KP oraz art. 42 PracSamU.