Budynek w Białymstoku, dla którego zaprojektowano 134 miejsca parkingowe, w tym 29 ogólnodostępnych, oraz dodatkowo, od strony ulicy, osiem dla osób niepełnosprawnych, został oddany do użytkowania w 2012 r. W 2019 r. przy wjeździe na posesję zamontowano bramę przesuwną na pilota, ograniczającą wjazd i uniemożliwiającą dostęp do ogólnodostępnych miejsc postojowych. Usunięto też oznaczenia sześciu spośród ośmiu miejsc dla niepełnosprawnych.

Nadzór budowlany zareagował na to decyzjami nakazującymi wspólnocie mieszkaniowej likwidację bramy wjazdowej oraz prawidłowe oznakowanie stanowisk postojowych dla niepełnosprawnych. Wyjaśnił, że chociaż z uwagi na wysokość bramy wspólnota nie musiała uzyskiwać pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, to jednak jej wykonanie podlegało regulacjom miejscowego planu zagospodarowania. Plan dla tej części osiedla przewiduje minimalny wskaźnik 1,3 miejsca postojowego na jedno mieszkanie, w tym 20 proc. w formie miejsc ogólnodostępnych. Zainstalowanie bramy i likwidacja stanowisk parkingowych dla niepełnosprawnych naruszyły te wskaźniki.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wspólnota postawiła tezę, że wykonanie bramy wjazdowej nie pozbawiło 26 miejsc parkingowych ogólnodostępności. Liczba miejsc jest nadal zgodna z pozwoleniem na budowę – twierdziła.

Brama wjazdowa, nieprzewidziana w projekcie budowlanym, została wykonana z naruszeniem warunków zabudowy, pozwolenia na budowę oraz – co najistotniejsze – wbrew regulacjom planu miejscowego – orzekł sąd. Wszystkie te akty przewidują dla nowych inwestycji mieszkaniowych wymóg 20 proc. miejsc postojowych w formie ogólnodostępnej. Nie do przyjęcia jest interpretacja przez wspólnotę pojęcia ogólnodostępności miejsc parkingowych – stwierdził WSA, oddalając skargę. Z powodu niezgodności w decyzjach nadzoru budowlanego, uchylił natomiast nakaz oznakowania ośmiu miejsc dla niepełnosprawnych. Zalecił, by organy nadzoru budowlanego ponownie przeanalizowały możliwość doprowadzenia tych stanowisk do stanu zgodnego z prawem.

Sygnatura akt: II SA/Bk 823/19