Przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/50/UE z 16.4.2014 r. w sprawie minimalnych wymogów służących zwiększeniu mobilności pracowników między państwami członkowskimi dzięki łatwiejszemu nabywaniu i zachowywaniu uprawnień do dodatkowych emerytur (Dz.Urz UE L 128 z 30.4.2014, dalej: Dyrektywa) mają na celu ułatwienie korzystania z prawa do swobodnego przemieszczania się pracowników między państwami członkowskimi Unii Europejskiej poprzez ograniczenie przeszkód wynikających z niektórych zasad dotyczących dodatkowych programów emerytalnych związanych ze stosunkiem pracy.
Zgodnie z art. 8 ww. dyrektywy dnia 21.5.2018 r. upływa termin przewidziany na przyjęcie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do jej wykonania. Konieczne więc stało się znowelizowanie ustawy z 20.4.2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1449, dalej: PracProgEmerytU). Nowelizacja ma polegać na określeniu maksymalnego okresu oczekiwania na nabycie prawa do przystąpienia do dodatkowego programu emerytalnego, rozszerzeniu obowiązków informacyjnych pracodawców prowadzących pracownicze programy emerytalne względem ich członków, a także przekazywaniu informacji przez zarządzających pracowniczymi programami emerytalnymi pracodawcom prowadzącym pracownicze programy emerytalne.
Projekt nowelizacji ustawy o pracowniczych programach emerytalnych określa maksymalną dopuszczalną długość okresu oczekiwania na nabycie uprawnień. W myśl przepisów Dyrektywy okres nabywania uprawnień lub okres oczekiwania nie powinien przekraczać 3 lat w przypadku pracowników, których stosunek pracy ustaje z powodów innych niż nabycie uprawnień emerytalnych. Obecnie obowiązujące przepisy PracProgEmerytU (art. 5 ust. 1) określają jedynie minimalny – nie krótszy niż 3 miesiące – a nie maksymalny okres oczekiwania na nabycie przez pracownika prawa do przystąpienia do programu.
Projekt przewiduje określenie obowiązków informacyjnych pracodawców względem uczestników programu, byłych uczestników programu oraz osób uprawnionych do otrzymania środków zgromadzonych przez uczestnika programu w przypadku jego śmierci.
Określeniu ulegnie forma i częstotliwość przekazywania aktywnemu uczestnikowi programu informacji na temat wpływu ustania zatrudnienia na jego uprawnienia do środków gromadzonych na rachunku.
Projekt reguluje zakres, formę i częstotliwość udzielania informacji byłemu uczestnikowi programu (beneficjentowi z odroczonymi uprawnieniami przez pracodawcę uprzednio go zatrudniającego). Kwestia ta nie była dotychczas uregulowana w PracProgEmerytU. Omawiana nowelizacja ma wejść w życie 21.5.2018 r.
