Wydatki na podstawie faktur a sprawozdanie roczne o udzielonych zamówieniach
Przy założeniu, że wartość zamówienia jest mniejsza niż 130 000 zł netto (co można wnioskować z pytania), zamawiający sporządzając sprawozdanie roczne uwzględnia w sekcji IX „Zamówienia klasyczne o wartości mniejszej niż 130 000 złotych (…)” kwoty z faktur dotyczących wydatków na zamówienia publiczne, nawet jeżeli nie została zawarta umowa w formie pisemnej.
Podkreślić należy, że na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej: PrZamPubl) zamawiający sporządza roczne sprawozdanie o udzielonych zamówieniach, w tym o zamówieniach wyłączonych na podstawie działu I rozdziału 1 oddziału 2, zamówieniach klasycznych, których wartość jest mniejsza niż 130 000 zł, a także o zamówieniach sektorowych oraz zamówieniach w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, których wartość jest mniejsza niż progi unijne.
W celu wskazania wartości udzielonych zamówień w tabeli sekcji IX, tj. w odniesieniu do zamówień, które ze względu na ich wartość niższą od kwot wskazanych w art. 2 ust. 1 PrZamPubl były udzielane bez stosowania PrZamPubl, w przypadku gdy umowa nie była zawarta w formie pisemnej, zamawiający może, odpowiednio do okoliczności, przyjąć wartość wskazaną w ofercie wykonawcy, wartość ustaloną w ramach wymiany korespondencji albo wartość wskazaną w dokumencie wystawianym przez wykonawcę, w którym określa on wysokość należnego mu wynagrodzenia tytułem realizacji przedmiotu zamówienia, tj. na fakturze, paragonie bądź na rachunku (zob. np. stanowisko UZP w: „Zasady sporządzania i przekazywania rocznego sprawozdania o udzielonych zamówieniach”, https://www.gov.pl/web/uzp/zasady-sporzadzania-i-przekazywania-rocznego-sprawozdania-o-udzielonych-zamowieniach-na-podstawie-ustawy-pzp-z-2019-r).
Zbieg diet radnego gminy będącego sołtysem
Tak, osobie będącej zarówno radnym gminy, jak i sołtysem, należy przyznawać i wypłacać dwie diety.
Zgodnie z art. 37a ustawy o samorządzie gminnym (dalej: SamGminU) przewodniczący organu wykonawczego jednostki pomocniczej może uczestniczyć w pracach rady gminy na zasadach określonych w statucie gminy, bez prawa udziału w głosowaniu. Przewodniczący rady gminy jest każdorazowo zobowiązany do zawiadamiania, na takich samych zasadach jak radnych, przewodniczącego organu wykonawczego jednostki pomocniczej o sesji rady gminy. Jednocześnie na podstawie art. 37b ust. 1 SamGminU rada gminy może ustanowić zasady, na jakich przewodniczącemu organu wykonawczego jednostki pomocniczej będzie przysługiwała dieta oraz zwrot kosztów podróży służbowej. Z kolei art. 25 ust. 4 SamGminU stanowi, że na zasadach ustalonych przez radę gminy radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych.
Z przytoczonych powyższej regulacji należy wyprowadzić wniosek, że dieta dla radnego gminy oraz dieta dla sołtysa przysługują (oraz wypłacane są) na podstawie różnych i odrębnych regulacji. Regulacje te nie pozostają ze sobą w zbiegu, co oznacza, że nie „znoszą się” wzajemnie. W konsekwencji osobie będącej zarówno radnym gminy, jak i sołtysem, należy przyznawać i wypłacać dwie diety.
Doręczenie elektroniczne rodzinnego wywiadu środowiskowego
W przypadku otrzymania za pomocą publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego wniosku o sporządzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego odpowiedź na ten wniosek wraz z wypełnionym wywiadem również powinna zostać przesłana za pomocą publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego, chyba że zachodzi wyłączenie wskazane w art. 6 ustawy o doręczeniach elektronicznych (dalej: DorElektrU). Organ może także wykorzystać w tym celu ePUAP.
Zasadą wynikającą z przepisów DorElektrU jest dokonywanie przez podmioty publiczne w rozumieniu DorElektrU doręczeń korespondencji za pomocą publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego. Należy przy tym mieć na uwadze okoliczność, że w art. 6 DorElektrU wprowadzono szereg wyjątków od tej zasady. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na regulację art. 6 ust. 1 pkt 1 DorElektrU, który stanowi, że przepisów art. 4, art. 5 DorElektrU nie stosuje się w przypadkach, gdy podmiot wnosi o doręczenie oryginału dokumentu sporządzonego pierwotnie w postaci papierowej. Kolejny istotny wyjątek zawiera art. 6 ust. 1 pkt 2 DorElektrU, który stanowi, że przepisów DorElektrU nie stosuje się także wówczas, gdy korespondencja nie może być doręczona na adres do doręczeń elektronicznych albo z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej ze względu na ograniczenia techniczno-organizacyjne wynikające z objętości korespondencji oraz inne przyczyny mające charakter techniczny.
Należy również pamiętać, że art. 147 ust. 1 DorElektrU wprowadził zasadę, że doręczenie korespondencji nadanej przez podmiot publiczny posiadający elektroniczną skrzynkę podawczą w ePUAP do innego podmiotu publicznego posiadającego elektroniczną skrzynkę podawczą w ePUAP jest równoważne w skutkach prawnych z doręczeniem przy wykorzystaniu publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego do 30.9.2029 r.
Zmiana siedziby przedszkola wchodzącego w skład zespołu szkół
Tak, jest to możliwe przy zachowaniu odpowiedniego toku postępowania. Należy zmienić nazwę szkoły.
W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że konsekwencją przedstawionego pytania będzie zmiana organizacyjna jednostek oświatowych, która doprowadzi do formalnej likwidacji przedszkola jako odrębnej jednostki, a jego zadania przejmą oddziały przedszkolne utworzone w szkole podstawowej.
Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy Prawo oświatowe (dalej: PrOśw), organ prowadzący może połączyć w zespół prowadzoną przez siebie szkołę podstawową z prowadzonymi przez siebie przedszkolami mającymi siedzibę na obszarze objętym obwodem tej szkoły. Tym samym, przedszkole może funkcjonować w zespole szkolno-przedszkolnym jedynie, gdy jego siedziba zlokalizowana jest na terenie obwodu szkoły podstawowej, z którą tworzy zespół.
W myśl art. 91 ust. 7 PrOśw, organ prowadzący zespół szkół lub placówek albo szkół i placówek może wyłączyć z zespołu szkołę lub placówkę, włączyć do zespołu szkołę lub placówkę, a także może rozwiązać zespół. Jak stanowi art. 91 ust. 7a pkt 2 PrOśw, wyłączenie przedszkola z zespołu nie wymaga przeprowadzenia procedury „likwidacyjnej”, o której mowa w art. 89 PrOśw.
Zatem w pierwszej kolejności, organ prowadzący musi formalnie wyłączyć przedszkole z zespołu szkolno-przedszkolnego. Zadanie realizowane jest przez radę gminy w drodze uchwały.
W tym miejscu wymaga zauważenia, że poza formą organizacyjną, jaką jest zespół szkolno-przedszkolny, nie ma możliwości włączenia (połączenia) przedszkola do szkoły podstawowej, w taki sposób, aby przedszkole nadal funkcjonowało jako odrębna jednostka oświatowa. W tym przypadku nie będziemy mieli do czynienia jedynie ze zmianą siedziby przedszkola.
Z uwagi na zamierzenie „włączenia” przedszkola w struktury innej szkoły podstawowej, kolejnym krokiem będzie formalna likwidacja przedszkola jako odrębnej jednostki oświatowej. Likwidacja powinna być przeprowadzona zgodnie z zasadami określonymi w art. 89 Prawa oświatowego. Zadanie realizowane jest przez radę gminy w drodze uchwały.
Jednocześnie, za zgodą organu prowadzącego (wójta, burmistrza, prezydenta miasta), w szkole podstawowej, w której strukturze ma być realizowane wychowanie przedszkolne, należy utworzyć oddziały przedszkolne. Podkreślenia wymaga, że utworzenie oddziałów przedszkolnych, nie należy do kompetencji rady gminy ( nie jest wymagana uchwała rady gminy).
Utworzenie oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, nie stanowi przekształcenia szkoły, o którym mowa w art. 89 ust. 9 PrOśw (§ 1 ust. 13 rozporządzenia w sprawie szczegółowej organizacji publicznych szkół i publicznych przedszkoli).
Utworzenie oddziałów przedszkolnych w szkole podstawowej, powinno zostać odzwierciedlone w statucie szkoły podstawowej oraz w arkuszu organizacyjnym szkoły podstawowej, zatwierdzonym przez organ prowadzący szkołę.
Utworzenie w szkole podstawowej oddziałów przedszkolnym będzie się wiązało z potrzebą zmiany nazwy szkoły poprzez dodanie „z Oddziałami Przedszkolnymi” (§ 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia w sprawie szczegółowej organizacji publicznych szkół i publicznych przedszkoli).
Zmiana nazwy szkoły powinna być dokonana przez radę szkoły poprzez zmianę jej statutu.
Od 1.3.2025 r. nastąpi wzrost świadczenia z tytułu pełnienia funkcji sołtysa
W dniu 19.2.2025 r. w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski ukazał się Komunikat Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z 17.2.2025 r. w sprawie kwoty świadczenia pieniężnego z tytułu pełnienia funkcji sołtysa (M.P. z 2025 r. poz. 137). Z jego treści wynika, że kwota świadczenia pieniężnego z tytułu pełnienia funkcji sołtysa od 1.3.2025 r. wyniesie 354,86 zł.
Warto przypomnieć, że wspomniane świadczenie ma podstawy normatywne w przepisach ustawy o świadczeniu pieniężnym z tytułu pełnienia funkcji sołtysa. Świadczenie przysługuje osobie, która spełnia łącznie następujące warunki:
1) pełniła funkcję sołtysa przez okres co najmniej 7 lat;
2) osiągnęła wiek:
a) w przypadku kobiet – 60 lat,
b) w przypadku mężczyzn – 65 lat.
Przy ustalaniu okresu pełnienia funkcji sołtysa nie jest wymagane zachowanie ciągłości pełnienia tej funkcji.
Świadczenie jest przyznawane na wniosek osoby uprawnionej. Natomiast wniosek o przyznanie świadczenia zawiera:
1) dane wnioskodawcy:
a) imię (imiona) oraz nazwisko,
b) datę urodzenia,
c) numer identyfikacyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (numer PESEL), a w przypadku gdy nie nadano tego numeru – rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
d) adres miejsca zamieszkania,
e) adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres miejsca zamieszkania;
2) wskazanie sposobu wypłaty świadczenia wraz z podaniem danych niezbędnych do jego wypłaty;
3) podpis wnioskodawcy.
Nadto, do wniosku o przyznanie świadczenia należy dołączyć:
1) zaświadczenie wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego dla sołectwa, w którym wnioskodawca pełnił funkcję sołtysa, potwierdzające okres pełnienia tej funkcji;
2) oświadczenie wnioskodawcy o niekaralności za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe popełnione w związku z pełnieniem funkcji sołtysa.
Świadczenie przyznaje w drodze decyzji i wypłaca Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Decyzja w sprawie o przyznanie świadczenia jest wydawana w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o jego przyznanie. Świadczenie przysługuje od miesiąca, w którym został złożony wniosek o jego przyznanie.
Odsetki od podwyższonej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Odsetki powinny być liczone od dnia doręczenia decyzji.
Zgodnie z art. 6q ust. 1 CzystGmU w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ordynacji podatkowej, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta, a w przypadku przejęcia przez związek międzygminny zadań gminy, o których mowa w art. 3 ust. 2 CzystGmU, w zakresie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, które stanowią dochód związku międzygminnego – zarządowi związku międzygminnego.
Przepis art. 54 § 1 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa (dalej: OrdPU) stanowi, że odsetek nie nalicza się za okres od dnia następnego po upływie terminu, o którym mowa w art. 139 § 3 OrdPU, do dnia doręczenia decyzji organu odwoławczego, jeżeli decyzja organu odwoławczego nie została wydana w terminie, o którym mowa w art. 139 § 3 OrdPU. Natomiast art. 139 § 3 OrdPU stanowi, że załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania przez organ odwoławczy, a sprawy, w której przeprowadzono rozprawę lub strona złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy – nie później niż w ciągu 3 miesięcy. W tym przypadku SKO wydało decyzję w terminie niespełna 2 miesięcy, więc nie ma podstaw do nienaliczania odsetek.
Jak stanowi art. 53 § 4 OrdPU odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego. W tym przypadku odsetki za zwłokę naliczane są od dnia doręczenie decyzji, gdyż jak stwierdzono w wyroku NSA z 1.8.2023 r. (III FSK 1018/22, Legalis):
Decyzja wydana na podstawie art. 6ka ust. 3 u.c.p.g. ma charakter konstytutywny.
Koszty rozbiórki nakazanej przez organ nadzoru budowlanego
Jeżeli roboty budowlane zostały zakończone lub wykonanie postanowienia albo decyzji przez inwestora jest niemożliwe, obowiązki te nakłada się na właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego.
Zgodnie z art. 49e ustawy Prawo budowlane (dalej: PrBud), organ nadzoru budowlanego wydaje decyzję o rozbiórce obiektu budowlanego lub jego części w przypadku:
- niezłożenia wniosku o legalizację w wymaganym terminie;
- wycofania wniosku o legalizację;
- nieprzedłożenia, w wyznaczonym terminie, dokumentów legalizacyjnych;
- niewykonania, w wyznaczonym terminie, postanowienia o usunięciu nieprawidłowości w dokumentach legalizacyjnych;
- braku uiszczenia opłaty legalizacyjnej w wyznaczonym terminie;
- kontynuowania budowy pomimo postanowienia o wstrzymaniu budowy.
Z kolei – na podstawie art. 49f ust. 1 PrBud – w przypadku stwierdzenia budowy obiektu budowlanego lub jego części:
- bez wymaganej decyzji o pozwoleniu na budowę; albo
- bez wymaganego zgłoszenia albo pomimo wniesienia sprzeciwu do tego zgłoszenia;
– jeżeli od zakończenia budowy upłynęło co najmniej 20 lat, organ nadzoru budowlanego wszczyna uproszczone postępowanie legalizacyjne.
Natomiast w przypadku obiektów budowlanych, o których mowa w art. 103 ust. 2 PrBud, tj. obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie PrBud lub w stosunku do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne – do których stosuje się przepisy dotychczasowe – uproszczone postępowanie legalizacyjne prowadzi się na żądanie właściciela lub zarządcy tego obiektu budowlanego. Organ nadzoru budowlanego w uproszczonym postępowaniu legalizacyjnym może wydać decyzję o nakazie rozbiórki w przypadku:
- nieprzedłożenia dokumentów legalizacyjnych w wyznaczonym terminie wskazanym w postanowieniu, o którym mowa w art. 49g ust. 1 PrBud;
- niewykonania w wyznaczonym terminie postanowienia, o którym mowa w art. 49h ust. 2 PrBud;
- gdy z ekspertyzy technicznej, o której mowa w art. 49g ust. 2 pkt 3 PrBud, wynika, że stan techniczny obiektu budowlanego stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub nie pozwala na bezpieczne użytkowanie obiektu budowlanego zgodne z dotychczasowym lub zamierzonym sposobem użytkowania.
Na podstawie zaś art. 52 ust. 1 PrBud, obowiązki w formie nakazów i zakazów określone w postanowieniach i decyzjach, o których mowa w rozdziale 5B (art. 48 i nast. PrBud) nakłada się na inwestora. Jeżeli roboty budowlane zostały zakończone lub wykonanie postanowienia albo decyzji przez inwestora jest niemożliwe, obowiązki te nakłada się na właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego. Koszty związane z wykonaniem obowiązków, o których mowa wyżej, ponosi zatem inwestor, właściciel lub zarządca obiektu budowlanego (tj. adresat decyzji).
Jak wyjaśnił to przy tym NSA w wyroku z 16.7.2024 r., II OSK 1328/23, Legalis, przesłanka „zakończenia robót budowlanych” powinna być rozumiana jako odnosząca się do sytuacji, w której nie można już z uwagi na konkretne okoliczności faktyczne w ogóle mówić o kontekście procesu inwestycyjno-budowlanego i statusie inwestora. Nie chodzi przy tym o identyfikowanie tego zakończenia robót budowlanych z modelowo rozumianym zakończeniem budowy, jako końcowym etapem legalnego, standardowego procesu budowlanego ukształtowanego prawem budowlanym, ale o oparte na konkretnych ustaleniach faktycznych stwierdzenie, iż mówienie o istnieniu kontekstu niezakończonego procesu inwestycyjnego jest bezprzedmiotowe, np. z uwagi na upływ czasu lub inne obiektywne okoliczności, a wykonanie nakazu przez inwestora niemożliwe.
Ponadto, na podstawie art. 67 ust. 1 PrBud, jeżeli nieużytkowany lub niewykończony obiekt budowlany nie nadaje się do remontu, odbudowy lub wykończenia, organ nadzoru budowlanego wydaje decyzję nakazującą właścicielowi lub zarządcy rozbiórkę tego obiektu i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy przystąpienia do tych robót i ich zakończenia.
Nie mając przy tym wiedzy, w oparciu o jaką podstawę prawną organ nadzoru budowlanego wydał decyzję o rozbiórce, wskazać można jedynie, że decyzja ta (zwykle) wydawana jest wobec właściciela lub zarządcy budynku lub obiektu budowlanego, jeżeli przedmiotem rozbiórki jest ukończony obiekt budowlany. W okolicznościach przedstawionych w pytaniu adresatem decyzji organu będzie zatem gmina jako właściciel nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym (działa tu bowiem zasada superficies solo cedit wyrażona w art. 48 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania).
Dodatek motywacyjny dla asystenta rodziny w podstawie świadczeń chorobowych
Dodatek powinien być uwzględniany w podstawie świadczeń chorobowych.
Z wytycznych uchwały nr 245 z dnia 8.12.2023 r. w sprawie ustanowienia rządowego programu wspierania rodziny „Asystent rodziny w 2024 r.” wynika, że warunkiem dofinansowania dodatku dla asystenta rodziny jest konieczność przepracowania co najmniej 120 godzin. Mowa jest tu o przepracowaniu, a zatem chodzi o efektywne wykonywanie zadań wskazanego asystenta (co pośrednio wynika z wykładni pojęcia „okresu przepracowanego” użytego m.in. w przepisach dotyczących dodatkowego wynagrodzenia rocznego, por. w tej kwestii np. uchwałę SN z 25.07.2003 r., III PZP 7/03, Legalis). Jeżeli przyjmiemy konieczność przepracowania określonej liczby godzin, to oczywistym jest, że dodatek ulega zmniejszeniu, co oznacza, że powinien zostać uwzględniony w podstawie wymiaru świadczenia chorobowego, które przysługuje za miesiąc, w którym z uwagi na nieobecności pracownik nie ma prawa do dodatku.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy – art. 36 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ZasiłkiU). Za wynagrodzenie uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego uważa się przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, finansowanych ze środków pracownika. Jednak przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia się tylko te składniki wynagrodzenia, do których pracownik nie zachowuje prawa w okresie pobierania zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli nie są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku (art. 41 ust. 1 ZasiłkiU), co oznacza, że składniki, które nie są uwzględniane przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłków, to takie, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku, oraz składniki te faktycznie są wypłacane pracownikowi za okres pobierania zasiłku.
Możliwość stosowania e–Doręczeń w odniesieniu do decyzji podatkowych
Jeżeli burmistrz miasta oceni, że zachodzą przesłanki organizacyjne, to może doręczać decyzje podatkowe na dotychczasowych zasadach (bez konieczności wydawania w tym zakresie odrębnego zarządzenia).
Zgodnie z art. 147 ust. 5 ustawy o doręczeniach elektronicznych (dalej: DorElektrU): „Do dnia 31 grudnia 2025 r. przepisów art. 4 i art. 5 ustawy nie stosuje się w przypadku, gdy korespondencja nie może być doręczona na adres do doręczeń elektronicznych albo z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej ze względu na przesłanki organizacyjne. Istnienie przesłanek organizacyjnych ocenia nadawca”.
Przepisy art. 4 i 5 DorElektrU, których stosowanie może zostać wyłączone przez nadawcę, rozstrzygają, że podmiot publiczny doręcza korespondencję wymagającą uzyskania potwierdzenia jej nadania lub odbioru z wykorzystaniem publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego na adres do doręczeń elektronicznych wpisany do bazy adresów elektronicznych. W przypadku, gdy adres do doręczeń elektronicznych podmiotu niepublicznego nie został wpisany do bazy adresów elektronicznych, doręczenie korespondencji następuje na adres do doręczeń elektronicznych, z którego podmiot niepubliczny nadał korespondencję. Podmiot publiczny doręcza korespondencję wymagającą uzyskania potwierdzenia jej nadania lub odbioru z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej w przypadku:
1) braku możliwości doręczenia korespondencji na adres do doręczeń elektronicznych,
2) gdy posiada on wiedzę, że osoba fizyczna posiadająca adres do doręczeń elektronicznych została pozbawiona wolności.
Jeżeli burmistrz miasta oceni, że zachodzą przesłanki organizacyjne, to może doręczać decyzje podatkowe na dotychczasowych zasadach (bez konieczności wydawania w tym zakresie odrębnego zarządzenia). Podstawy prawnej do wydania takiego zarządzenia nie dają w szczególności przepisy ustawy o doręczeniach elektronicznych.
Niezależnie od powyższego, na stronie BIP i stronie internetowej JST może znaleźć się informacja, że w 2025 r. organ podatkowy będzie doręczał decyzje podatkowe korzystając z art. 147 ust. 5 DorElektrU, czyli wedle „starych” reguł.
Wpływ generatywnej sztucznej inteligencji na kształtowanie polskiego rynku pracy
Cel projektu
Celem projektu badawczego prowadzonego przez NASK – Państwowy Instytut Badawczy we współpracy z Międzynarodową Organizacją Pracy jest ocena potencjalnych skutków rozwoju generatywnej sztucznej inteligencji (GenAI) dla polskiego rynku pracy. Zadanie jest finansowane z dotacji celowej pozyskanej w zakresie umowy nr 5/WB/DBI/2024 z dnia 4.10.2024 r. zawartej z Ministerstwem Cyfryzacji. Końcowe wyniki projektu zostaną przedstawione w czerwcu 2025 roku.
Wpływ GenAI na jakość pracy w Polsce
Celem zadania jest zgromadzenie kompleksowych i wiarygodnych danych na temat wpływu technologii generatywnej AI na jakość pracy, w tym:
- zmian w kompetencjach wymaganych przez pracodawców,
- modyfikacji warunków zatrudnienia,
- efektywności pracy w różnych zawodach,
- liczbę miejsc pracy w poszczególnych sektorach polskiej gospodarki.
Zebrane informacje zostaną poddane analizie i zaprezentowane w formie raportu końcowego zawierającego szczegółowe wnioski, statystyki oraz prognozy. Częścią opracowania będą również praktyczne rekomendacje umożliwiające lepsze zrozumienie roli generatywnej AI w kształtowaniu rynku pracy w Polsce.
Projekt uwzględni także charakterystykę zawodów na polskim rynku pracy. Dzięki temu możliwe będzie zestawienie wiedzy i prognoz dotyczących automatyzacji, zastępowalności oraz możliwej pozytywnej transformacji poszczególnych zawodów eksponowanych na wpływ GenAI z postawami, oczekiwaniami, lękami i wzorcami zachowań uczestników badań społecznych.
Badania społeczne: korzyści i zagrożeń wynikających z rozwoju GenAI
Pierwszym etapem projektu badawczego było opracowanie „Raportu otwarcia”, który zawiera m.in. opis struktury polskiego rynku pracy wraz z potencjalnym wpływem generatywnej AI oraz zarys metodologii zastosowanej w pracach badawczych.
W dalszych etapach projektu przeprowadzono trzy badania społeczne z wykorzystaniem uzupełniających się technik ilościowych i jakościowych.
1. Pierwsze badanie ilościowe (metoda CAWI) zrealizowane na przełomie października i listopada 2024 r.
Aktywni zawodowo respondenci (N=1646) oceniali potencjalny wpływ GenAI na automatyzację poszczególnych zadań zawodowych (obecnych w Klasyfikacji Zawodów i Specjalności). Badanie stanowiło punkt wyjścia do opracowania indeksu ekspozycji zawodów na wpływ GenAI.
2. Badania jakościowe (metody IDI oraz FGI) – wywiady przeprowadzone w listopadzie 2024 r.
Uczestnikami wywiadów indywidualnych (IDI) były między innymi osoby zatrudnione na stanowiskach kierowniczych. Z kolei w wywiadach grupowych (FGI) brali udział specjaliści, technicy i inni pracownicy średniego szczebla oraz pracownicy biurowi (na podstawie międzynarodowej klasyfikacji zawodów ISCO-08). Dodatkową zmienną różnicującą respondentów była częstotliwość korzystania z narzędzi opartych na GenAI. Zrealizowano 48 wywiadów indywidualnych oraz 8 wywiadów grupowych. Badani odpowiadali na pytania dotyczące m.in. ich stanu wiedzy o GenAI, wykorzystywania narzędzi GenAI w pracy, mechanizmu wprowadzania (odgórnego lub oddolnego) takich narzędzi w firmach/organizacjach oraz opinii na temat długoterminowych perspektyw i przyszłości pracy w odniesieniu do rozwoju GenAI.
3. Drugie badanie ilościowe (metoda CAWI) – sondaż realizowany na przełomie listopada i grudnia 2024 r.
Badanie przeprowadzone na próbie respondentów w wieku 15+, reprezentatywnej pod względem płci, wieku oraz wielkości miejsca zamieszkania. Badani (N=3200) byli pytani m.in. o nastawienie do sztucznej inteligencji, korzystanie z narzędzi GenAI w pracy i w życiu prywatnym, a także postrzeganie korzyści i zagrożeń wynikających z rozwoju GenAI. Wyniki badania pozwolą na poznanie spektrum wielu zmiennych (świadomości, nastawienia, oczekiwań, lęków, opinii) związanych z generatywną sztuczną inteligencją i rynkiem pracy w Polsce.
Raport końcowy, podsumowujący wszystkie działania badawcze przeprowadzone w ramach projektu, zostanie opublikowany w czerwcu 2025 roku. Ma być syntezą danych pozyskanych z pakietu badań ilościowych i jakościowych, a także będzie zawierać oparte na wynikach międzynarodowych badań modele dotyczące obecnego oraz przyszłego wpływu technologii GenAI na polski rynek pracy. Pozwoli to zestawić wiedzę i prognozy w obszarze automatyzacji, zastępowalności oraz ewentualnej pozytywnej transformacji poszczególnych zawodów eksponowanych na wpływ GenAI z postawami, oczekiwaniami, lękami i wzorcami zachowań uczestników badań społecznych.
Zmieniające się realia rynku pracy – praktyczne wskazówki
Dane zebrane w ramach projektu pozwolą nie tylko na usystematyzowanie wiedzy na temat wpływu technologii generatywnej sztucznej inteligencji na polski rynek pracy, ale także na jej znaczące poszerzenie wśród kluczowych grup, takich jak administracja publiczna, przedsiębiorcy oraz obywatele. Dzięki temu wszyscy interesariusze będą mogli lepiej zrozumieć mechanizmy transformacji zawodów, które wynikają z automatyzacji napędzanej rozwojem generatywnej AI. Analizy dostarczą praktycznych wskazówek dotyczących adaptacji do zmieniających się realiów na rynku pracy, wskażą potencjalne obszary ryzyka oraz szanse związane z wdrażaniem nowych technologii, a także przyczynią się do bardziej świadomego kształtowania polityk publicznych, strategii biznesowych oraz indywidualnych ścieżek rozwoju zawodowego.
Źródło: gov.pl