Sposób finansowania zadań oświatowych – zmiany od 1.1.2025 r.
Nowy termin uwzględniany przy kalkulowaniu kwoty potrzeb oświatowych
W konsekwencji przyjęcia nowej ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego przemodelowano sposób ustalania kwot przysługujących z budżetu państwa dla jednostek samorządu terytorialnego z tytułu prowadzenia i dotowania szkół i placówek oświatowych. W celu obliczenia potrzeb oświatowych jednostki samorządu terytorialnego na rok 2025 przyjęto potrzeby oświatowe obliczone przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania na podstawie danych według stanu na dzień 15.5.2024 r., z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji z 18.12.2024 r. w sprawie sposobu podziału łącznej kwoty potrzeb oświatowych między jednostki samorządu terytorialnego w roku 2025 (Dz.U. z 2024 r. poz. 1930). Jest to sytuacja wyjątkowa, dotycząca naliczania potrzeb oświatowych na rok 2025, gdyż docelowo, punktem odniesienia naliczenia potrzeb oświatowych dla jednostek samorządu terytorialnego będzie dzień 15 czerwca danego roku, co wynika ze znowelizowanego przepisu art. 50 ust. 1 ustawy o systemie informacji oświatowej.
Nowy sposób kalkulacji środków na uczniów z niepełnosprawnościami
Szczególną uwagę należy zwrócić na sposób ustalania kwoty potrzeb oświatowych na uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi lub z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera. Wysokość przekazywanych jednostce samorządu terytorialnego środków została uzależniona od tygodniowej liczby godzin wsparcia ucznia lub słuchacza, na którą składa się suma zajęć realizowanych z tym uczniem lub wychowankiem, z uwagi na fakt posiadania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, w tym np. tygodniowej liczby godzin zajęć rewalidacyjnych lub godzin pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Likwidacja dotacji przedszkolnej
W kalkulowaniu potrzeb oświatowych ujęto potrzeby w zakresie wychowania przedszkolnego, czego nie przewidywały obowiązujące do 31.12.2024 r. przepisy określające sposób podziału części oświatowej subwencji ogólnej. W ramach potrzeb oświatowych tego rodzaju uwzględniane zostały środki przekazywane dotychczas z rezerwy celowej budżetu państwa z przeznaczeniem na dotacje celowe dla JST na dofinansowanie zadań w zakresie wychowania przedszkolnego uczniów objętych wychowaniem przedszkolnym do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym kończą 6 lat, a także środki na planowany wzrost średnich wynagrodzeń nauczycieli zatrudnionych w przedszkolach prowadzonych przez JST. W konsekwencji uchylony został rozdział 6 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych.
Procedura zgłoszeń zewnętrznych przez sygnalistów w gminie
Urząd gminy nie jest organem publicznym w rozumieniu przepisów o ochronie sygnalistów (dalej: OchrSygnalU), w związku z czym procedurę zgłoszeń zewnętrznych ustala organ publiczny. Organem publicznym jest m.in. organ gminy, czyli wójt i rada gminy, jednak z uwagi na to, że organem wykonawczym jest tu wójt, który m.in. wykonuje uchwały rady gminy, to, zdaniem autora, tylko wójt ustala dla gminy procedurę zgłoszeń zewnętrznych, wyznaczając do przyjmowania tych zgłoszeń pracowników urzędu gminy.
Zgodnie z art. 33 OchrSygnalU, organ publiczny ustala procedurę przyjmowania zgłoszeń zewnętrznych oraz podejmowania działań następczych, która określa w szczególności tryb postępowania z informacjami o naruszeniach prawa zgłoszonymi anonimowo, czyli procedurę zgłoszeń zewnętrznych.
Wynika z tego, że procedurę zgłoszeń zewnętrznych ustala organ publiczny, przez który rozumie się naczelne i centralne organy administracji rządowej, terenowe organy administracji rządowej, organy jednostek samorządu terytorialnego, inne organy państwowe oraz inne podmioty wykonujące z mocy prawa zadania z zakresu administracji publicznej, właściwe do podejmowania działań następczych (art. 2 pkt 6 OchrSygnalU).
Organami gminy są (art. 11a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym; dalej: SamGminU):
1) rada gminy;
2) wójt (burmistrz, prezydent miasta).
Natomiast w odniesieniu do urzędu gminy, to z art. 33 SamGminU wynika m.in., że wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy, który jest też kierownikiem urzędu, ale może powierzyć prowadzenie określonych spraw gminy w swoim imieniu zastępcy wójta lub sekretarzowi gminy. Organizację i zasady funkcjonowania urzędu gminy określa regulamin organizacyjny, nadany przez wójta w drodze zarządzenia. Ponadto, kierownik urzędu wykonuje uprawnienia zwierzchnika służbowego w stosunku do pracowników urzędu oraz kierowników gminnych jednostek organizacyjnych.
Urząd gminy jest więc organem pomocniczym, który obsługuje nie tylko organ wykonawczy gminy, ale też stanowiący, czyli radę gminy. Podkreśla to orzecznictwo: „Choć przewodniczący rady wykonuje wiele czynności organizacyjnych związanych np. ze zwoływaniem sesji rady lub poszczególnych komisji, to nie ma on jakichkolwiek uprawnień do nadzorowania pracy przydanego mu biura, bowiem (…) kierownikiem urzędu gminy jest wójt i to jemu podlegają wszyscy zatrudnieni tam pracownicy, łącznie z tymi, którzy zajmują się obsługą rady gminy, jej przewodniczącego i komisji. Tym samym nie jest dopuszczalne utworzenie na potrzeby obsługi działalności rady jednostki organizacyjnej, jako odrębnego podmiotu podporządkowanego wyłącznie przewodniczącemu rady” [uzup. Autora] (wyr. WSA w Warszawie z 10.2.2021 r., II SA/Wa 1415/20).
Oznacza to, że tylko urząd gminy obsługuje obydwa organy publiczne, czyli wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i radę gminy. Jednak w moim przekonaniu organem wykonawczym gminy jest wójt, który zgodnie z art. 30 SamGminU wykonuje uchwały rady gminy i zadania gminy określone przepisami prawa, a do jego zadań należy w szczególności:
1) przygotowywanie projektów uchwał rady gminy;
2) opracowywanie programów rozwoju;
3) określanie sposobu wykonywania uchwał;
4) gospodarowanie mieniem komunalnym;
5) wykonywanie budżetu;
6) zatrudnianie i zwalnianie kierowników gminnych jednostek organizacyjnych.
W realizacji zadań własnych gminy wójt podlega wyłącznie radzie gminy.
Z przepisów tych można wywieść, w przekonaniu autora, że wystarczy ustalenie wdrożenie jednej procedury zgłoszeń zewnętrznych przez wójta, który występuje jako organ publiczny i jako organ wykonawczy gminy, do którego zadań należy m.in. wykonywanie uchwał rady gminy, czyli organu stanowiącego. Poza tym, to wójt kieruje bieżącymi sprawami gminy oraz reprezentuje ją na zewnątrz (art. 31 SamGminU).
W tym kontekście, ważne są przepisy art. 44 OchrSygnalU, z których wynika m.in., że organ publiczny upoważnia spośród pracowników urzędu obsługującego ten organ osoby uprawnione do:
1) przyjmowania zgłoszeń zewnętrznych, dokonywania ich wstępnej weryfikacji, podejmowania działań następczych oraz związanego z tym przetwarzania danych osobowych;
2) kontaktu z sygnalistą w celu przekazywania informacji zwrotnych i – w razie potrzeby – zwracania się o wyjaśnienia lub dodatkowe informacje w zakresie przekazanych informacji, jakie mogą być w jego posiadaniu;
3) przekazywania zainteresowanym osobom informacji na temat procedury zgłoszeń zewnętrznych.
Algorytm przekazywania środków z PFRON samorządom wojewódzkim i powiatowym od 2025 r.
Rozporządzeniem Rady Ministrów z 30.12.2024 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych samorządom wojewódzkim i powiatowym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1984) wprowadzono zmiany w rozporządzeniu Rady Ministrów z 13.5.2003 r. w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych samorządom wojewódzkim i powiatowym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1605 ze zm.; dalej: AlgPodzŚrR).
W § 3 AlgPodzŚrR określono algorytm ustalania wysokości środków PFRON przekazywanych dla samorządu wojewódzkiego na realizację określonych zadań. Wzór tego algorytmu zawiera m.in. literę K określającą wysokość kwoty na dofinansowanie kosztów rocznego pobytu jednej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zatrudnionej w zakładzie aktywności zawodowej. W objaśnieniach dodano, że kwota tego dofinansowania w 2025 r. i w latach następnych wynosi 38000 zł.
Maksymalną kwotę zobowiązań samorządu wojewódzkiego do wypłaty w 2019 r. i w latach następnych z tytułu dofinansowania kosztów działalności zakładów aktywności zawodowej wylicza się jako iloczyn:
1) liczby zatrudnionych osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zatrudnionych w zakładach aktywności zawodowej wynikającej z podpisanych umów przez województwo do 31 grudnia roku poprzedzającego rok, na który jest obliczany algorytm,
2) i kwoty środków na dofinansowanie kosztów rocznego pobytu jednej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zatrudnionej w zakładzie aktywności zawodowej w wysokości 38000 zł w 2025 r. i w latach następnych.
Wysokość kwoty na dofinansowanie kosztów rocznego pobytu jednego uczestnika w warsztacie terapii zajęciowej wynosi w 2025 r. i w latach następnych – 35196 zł.
Zamieszkiwanie w akademiku a opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Istnieją uzasadnione przesłanki do przyjęcia deklaracji zmniejszającej ilość osób zamieszkujących na nieruchomości, z tego względu, że syn zamieszkuje w akademiku, a tam jest naliczana opłata za odpady.
Analiza zapytania wymaga uwzględnienia wybranych przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: CzystGmU), w tym:
„Art. 6i [Obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami, terminy]
1. Obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powstaje:
1) w przypadku nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy − za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec;
2) w przypadku nieruchomości, na której nie zamieszkują mieszkańcy − za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości powstały odpady komunalne”.
„Art. 6m [Deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami]
1. Deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi są obowiązani złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta:
1) właściciele nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy”.
W kontekście podanych przepisów kluczowe znaczenie ma identyfikacja sformułowania – zamieszkiwanie, a nie miejsce zamieszkania. Na szczególną uwagę zasługuje ostatni wyrok NSA z 28.8.2024 r., w którym pojawił się aspekt akademiku jako nieruchomości zamieszkiwanej w kontekście naliczenia opłaty za tego typu nieruchomość.
Przy tym założeniu obojętne jest, czy nieruchomość zamieszkiwana jest przez osoby fizyczne z zamiarem stałego pobytu, czy też nie. „Zamieszkiwanie” oznacza także czasowe przebywanie w miejscowości w celach osobistych lub zawodowych. Kluczowy jest faktyczny pobyt na nieruchomości. Co jednak istotne, w art. 6c ust. 1 CzystGmU ustawodawca wskazuje na nieruchomości zamieszkałe „przez mieszkańców”, a więc takie, które służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stałych lub czasowych. W pojęciu „nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy”, nie będą się zatem mieścić takie nieruchomości, na których pobyt ma charakter wyłącznie incydentalny, np. nieruchomości, na których świadczone są usługi hotelarskie (zob. też art. 6j ust. 3a CzystGmU). Z kolei nieruchomość, którą w części zamieszkują mieszkańcy, a w części nie zamieszkują mieszkańcy, będzie miała charakter mieszany (art. 6c ust. 2b CzystGmU). Należy zgodzić się ze stanowiskiem sądu pierwszej instancji, że obiekty typu „akademik” składają się głównie z części przeznaczonych do zamieszkiwania, czyli z pokoi mieszkalnych wraz z ewentualnymi łazienkami i aneksami kuchennymi. Co przy tym istotne, pobyt studentów na terenie akademików wiąże się z ich przebywaniem w celu mieszkalnym na okres przynajmniej roku akademickiego. Oczywiście, część pomieszczeń akademika może być wykorzystywana do innych celów, które nie służą zamieszkiwaniu sensu stricto, np. części administracyjno−biurowej, stołówki, świetlicy, pralni, sali gimnastycznej, sali rehabilitacyjnej, pracowni komputerowej, czytelni, siłowni itp. Część niezamieszkała może również być wykorzystywana pod działalność gospodarczą (np. poprzez prowadzenie działalności gospodarczej przez właściciela obiektu lub poprzez wydzierżawienie jej przedsiębiorcy). W takim przypadku nieruchomość będzie miała charakter mieszany w rozumieniu art. 6c ust. 2b CzystGmU (wyr. NSA z 28.8.2024 r., III FSK 453/24, Legalis).
Założenie, jakie wynika z ww. wyroku NSA, pozwala uznać za uzasadniony wniosek w zakresie przyjęcie deklaracji zmniejszającej ilość osób zamieszkujących na nieruchomości, z tego względu, że syn zamieszkuje w akademiku, a tam jest już naliczana opłata za odpady.
Obecność studenta w niektóre dni miesiąca w domu rodzinnym nie zmienia założenia, że istnieją przesłanki do przyjęcia deklaracji z mniejszą liczbą osób. Należy mieć na uwadze to, że opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest naliczana w systemie miesięcznym. Świadczy o tym treść art. 6i ust. 1 pkt 1 CzystGmU, przytoczona wyżej.
W podanym stanie faktycznym nieobecności w niektóre dni miesiąca w akademiku z jednej strony nie oznacza, że osoba ta nie ponosi opłaty za odpady (za miesiąc), a z drugiej strony – nie oznacza, że jej obecność przez kilka dni w miesiącu pod innym adresem może stanowić automatycznie podstawę do ponoszenia opłaty z tego tytułu.
W interesie ucznia (rodziców ucznia) zamieszkującego czasowo w akademiku jest dokonanie zmiany zadeklarowanej liczby osób zamieszkujących nieruchomość w miejscu stałego zamieszkania ucznia (wyr. WSA w Krakowie z 9.11.2022 r., I SA/Kr 900/22, Legalis).
Wymagania co do treści umów w sprawach zamówień publicznych
Podkreślić należy, że niektóre omawiane przez UZP postanowienia umowne są właściwe dla każdego rodzaju zamówień. Dotyczy to zwłaszcza postanowień regulujących:
- planowany termin zakończenia dostawy/usługi/roboty budowlanej oraz w razie potrzeby: planowane terminy wykonania poszczególnych części dostaw/usług/robót budowlanych – w tym zakresie UZP przypomina, że zamawiający ma obowiązek co do zasady określić termin zakończenia realizacji umowy nie konkretną datą, ale przez wskazanie okresu, w którym wykonawca ma wykonać przedmiot umowy; tylko wyjątkowo, gdy jest to uzasadnione specyfiką zamówienia, można określić termin za pomocą konkretnej daty;
- warunki zapłaty wynagrodzenia – w tym zakresie UZP przypomina, że warunkami mogą być np. zasady sporządzania protokołów odbioru, załączników do protokołów, decyzji organów itp.;
- łączna maksymalna wysokość kar umownych, których mogą dochodzić strony – przepisy PrZamPubl ani KC nie określają konkretnych limitów kar umownych; określając górny limit kar umownych zamawiający powinien wziąć pod uwagę: zakres, rodzaj naruszenia, wielkość i specyfikę przedmiotu zamówienia, zasadę proporcjonalności i uczciwej konkurencji; nadmierny limit kar umownych może bowiem spowodować małą liczbę ofert w postępowaniu lub rozbieżność cen ofert wynikającą z odmiennego szacowania ryzyk przez wykonawców.
Warto zwrócić szczególną uwagę na dodatkowe wymagania co do treści umów w sprawie zamówienia publicznego na roboty budowlane, wynikające z przepisów PrZamPubl, a mianowicie między innymi w zakresie:
- postanowień dotyczących obowiązku przedkładania przez wykonawcę zamawiającemu projektu umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, a także projektu jej zmiany, oraz poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii zawartej umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, i jej zmian – co istotne, niedopuszczalne jest uregulowanie obowiązków wykonawców związanych z zawieraniem umów o podwykonawstwo w sposób odmienny niż określony w przepisach PrZamPubl;
- wskazania terminu na zgłoszenie przez zamawiającego zastrzeżeń do projektu umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, i do projektu jej zmiany lub sprzeciwu do umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, i do jej zmian – zamawiający, w terminie określonym zgodnie z art. 437 ust. 1 pkt 2 PrZamPubl, zgłasza w formie pisemnej, pod rygorem nieważności, zastrzeżenia do projektu umowy o podwykonawstwo, której przedmiotem są roboty budowlane, w przypadku gdy: (1) nie spełnia ona wymagań określonych w dokumentach zamówienia; (2) przewiduje ona termin zapłaty wynagrodzenia dłuższy niż określony w art. 464 ust. 2; (3) zawiera ona postanowienia niezgodne z art. 463 (art. 464 ust. 3 PrZamPubl); niedopuszczalne jest uregulowanie obowiązków wykonawców, związanych z zawieraniem umów o podwykonawstwo, w sposób odmienny niż określony w przepisach PrZamPubl;
- postanowień dotyczących obowiązku przedkładania przez wykonawcę zamawiającemu poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii zawartych umów o podwykonawstwo, których przedmiotem są dostawy lub usługi, oraz ich zmian;
- zasad zapłaty wynagrodzenia wykonawcy, uwarunkowanych przedstawieniem przez niego dowodów potwierdzających zapłatę wymagalnego wynagrodzenia podwykonawcom lub dalszym podwykonawcom – w postanowieniach umownych zamawiający może określić, jakie dowody posłużą potwierdzeniu ww. okoliczności, jednak nie powinien być to katalog zamknięty, gdyż przepis ten posługuje się ogólnym pojęciem „dowodów”;
- terminu zapłaty wynagrodzenia podwykonawcom lub dalszym podwykonawcom – termin ten nie może być dłuższy niż 30 dni i jest on terminem maksymalnym, co oznacza, że zamawiający jest uprawniony do określenia krótszego terminu płatności wynagrodzenia na rzecz podwykonawców oraz dalszych podwykonawców; natomiast porozumienie między wykonawcą a podwykonawcą co do odroczenia terminu płatności jest nieważne z powodu sprzeczności z PrZamPubl, jeżeli termin ten byłby dłuższy niż 30 dni.
Źródło: https://www.gov.pl/web/uzp/co-musi-znalezc-sie-w-umowach-zgodnie-z-prawem-zamowien-publicznych
Wyłączenie burmistrza z prowadzenia postępowania administracyjnego w sytuacji pokrewieństwa ze stroną postępowania
Organem wyższego stopnia w podanym kontekście będzie SKO. Istnieją podstawy do założenia, że burmistrz podlega wyłączeniu od prowadzenia przedmiotowej sprawy – z mocy prawa.
Analiza zapytania wymaga przypomnienia art. 25−26 Kodeksu postępowania administracyjnego, z których wynika:
„Art. 25 [Podstawy wyłączenia organu]
§ 1. Organ administracji publicznej podlega wyłączeniu od załatwienia sprawy dotyczącej interesów majątkowych:
1) jego kierownika lub osób pozostających z tym kierownikiem w stosunkach określonych w art. 24 § 1 pkt 2 i 3;
2) osoby zajmującej stanowisko kierownicze w organie bezpośrednio wyższego stopnia lub osób pozostających z nim w stosunkach określonych w art. 24 § 1 pkt 2 i 3.
Art. 26 [Wyznaczenie pracownika i organu]
§ 2. W przypadku wyłączenia organu sprawę załatwia:
1) w okolicznościach przewidzianych w art. 25 § 1 pkt 1 − organ wyższego stopnia nad organem załatwiającym sprawę;
2) w okolicznościach przewidzianych w art. 25 § 1 pkt 2 − organ wyższego stopnia nad organem, w którym osoba wymieniona w tym przepisie zajmuje stanowisko kierownicze.
Organ wyższego stopnia może do załatwienia sprawy wyznaczyć inny podległy sobie organ. W razie gdy osobą wymienioną w art. 25 § 1 pkt 2 jest minister albo prezes samorządowego kolegium odwoławczego, organ właściwy do załatwienia sprawy wyznacza Prezes Rady Ministrów”.
Organem wyższego stopnia w podanym kontekście będzie – SKO. Istnieją podstawy do założenia, że burmistrz podlega wyłączeniu z prowadzenia postępowania administracyjnego w podanym stanie faktycznym. Przyjęcie założenia, że fakt współuczestnictwa stron uchyla stosowanie ww. przepisów byłoby błędne i mogłoby stanowić wypaczenie mechanizmu wyłączenia organu.
Zatem, sprawa powinna zostać rozpoznana przez SKO, co oznacza konieczność przekazania temu organowi sprawy zgodnie z właściwością rzeczową i miejscową. Należy mieć na uwadze art. 19 Kodeksu postępowania administracyjnego:
„Art. 19 [Przestrzeganie właściwości]
Organy administracji publicznej przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej”.
Dochód zmarłego męża rozliczony przez wdowę ubiegającą się o zasiłek rodzinny
W mojej ocenie dochód ten nie podlega utracie, jak również wliczeniu do dochodu rodziny. Dochód osiągnięty był przez zmarłego męża, który nie jest już członkiem rodziny. Argumentacja w uzasadnieniu.
Warunki nabywania prawa do świadczeń rodzinnych oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń określono w ustawie o świadczeniach rodzinnych (dalej: ŚwRodzU). Wprowadzając w przepisach kryteria, ustawodawca wskazał między innymi katalog osób mogących ubiegać się o świadczenia rodzinne.
Z treści pytania wynika, iż wdowa ubiega się o zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego na okres zasiłkowy 2024/2025. Współmałżonek zmarł 22.11.2023 r., a z pozyskanych informacji z urzędu skarbowego wynika, iż żona rozliczyła dochód zmarłego męża. Co do zasady, w sytuacji śmierci małżonka owdowiała osoba zobowiązana jest do rozliczenia podatku dochodowego od osiągniętych przychodów swoich oraz swojego zmarłego małżonka. Przepisy umożliwiają dokonanie rozliczenia z uwzględnieniem zmarłego małżonka. Ponadto, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zainteresowana w 2023 r. nie osiągnęła własnego dochodu.
Kwestią sporną podniesioną w pytaniu jest ustalenie prawidłowego dochodu rodziny, a w szczególności czy dochód wykazany przez zmarłego męża w kwocie 13 457,85 zł podlega utracie. Podkreślenia wymaga, że śmierć podmiotu nie została wskazana jako przyczyna utraty dochodu. Zatem w omawianym przypadku nie będzie mieć zastosowanie art. 3 pkt 23 ŚwRodzU.
W tym miejscu należy wskazać, że w roku 2023 stanowiącym podstawę do wyliczenia miesięcznego dochodu rodziny, mąż strony zmarł i przestał być członkiem wskazanej rodziny. Zatem zmiana składu rodziny (jej zmniejszenie) nastąpiło w roku kalendarzowym stanowiącym podstawę do wyliczenia miesięcznego dochodu rodziny. W świetle art. 3 pkt 16 ŚwRodzU powoduje to, że nie można uznać tej osoby w bieżącym okresie zasiłkowym 2024/2025 za członka rodziny – w konsekwencji jego dochód z roku bazowego nie może podlegać zsumowaniu z dochodem innych członków rodziny. W takiej sytuacji zmiana dochodu po tym roku, a także zmiana składu osobowego rodziny, to również istotne okoliczności przy ustalaniu wysokości dochodu, ale nie powinny być one oceniane w aspekcie utraty dochodu, o którym mowa w art. 5 ŚwRodzU, ponieważ dochód dotyczy osoby, która aktualnie nie występuje w składzie osobowym rodziny.
W myśl art. 3 pkt 2a ŚwRodzU dochód członka rodziny oznacza przeciętny miesięczny dochód członka rodziny osiągnięty w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 4, art. 5 ust. 4a, art. 5 ust. 4b, art. 5 ust. 4c ŚwRodzU. Na gruncie art. 3 pkt 2 ŚwRodzU dochód rodziny oznacza to sumę dochodów członków rodziny. Do członków rodziny nie można zaliczyć zmarłego męża jak i również samych dochodów, które uzyskał w 2023 r. Sytuacja, w której wdowa rozlicza dochód zmarłego współmałżonka, nie oznacza, że osiągnięcie tego dochodu należy przypisać owdowiałej osobie. Organ w tym zakresie powinien uczynić odpowiednie ustalenia, które powinny znaleźć się w aktach sprawy – potwierdzenie, że rozliczony dochód był dochodem osiągniętym przez zmarłego współmałżonka. Dochód ten nie podlega utracie, jak i również wliczeniu do dochodu rodziny.
Obligatoryjność konsultacji przy uchwałach JST – organizacje pozarządowe a mieszkańcy powiatu
Co do zasady niezbędne będzie przeprowadzenie konsultacji z podanymi organizacjami, natomiast z mieszkańcami należy rozpatrywać to jako fakultatywność.
W kontekście podanego zapytania na uwagę zasługują przepisy art. 5 ust. 5 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, gdzie podano:
„Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa, w drodze uchwały, szczegółowy sposób konsultowania z radami działalności pożytku publicznego lub organizacjami pozarządowymi i podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 projektów aktów prawa miejscowego w dziedzinach dotyczących działalności statutowej tych organizacji”.
Podany przepis niewątpliwie stanowi podstawę dla organu stanowiącego JST do przyjęcia sposobu konsultacji projektów aktów miejscowych. Przepis nakłada powinność podjęcia uchwały.
Natomiast inne jest konstrukcja przepisu art. 3d ustawy o samorządzie powiatowym, gdzie m.in. podano:
„1. W przypadkach przewidzianych ustawą oraz w innych sprawach ważnych dla powiatu mogą być przeprowadzane na jego terytorium konsultacje z mieszkańcami powiatu”.
Zatem, z porównania ww. przepisów należy wnioskować, że o ile w przypadku organizacji pozarządowych istnieje obligatoryjna powinność konsultacji aktów prawa miejscowego, o tyle w przypadku innych konsultacji (np. z mieszkańcami powiatu) nie jest to obligatoryjne.
Wliczanie dodatków zadaniowych i specjalnych do podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego
Tak, pracownikowi, którzy co prawda nie przepracował 6 miesięcy, ale rozwiązał stosunek pracy w związku z przejściem na emeryturę przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne.
Pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy pełnego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.
Ustawa o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym wymienia określone przypadki, które uchylają wymóg przepracowania minimum 6 miesięcy. Mianowicie, półroczny okres warunkujący nabycie prawa do wynagrodzenia rocznego nie jest wymagany m.in. w przypadkach rozwiązania stosunku pracy w związku z: przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne.
Zatem, pracownik, który w 2024 r. przeszedł na emeryturę np. w lutym czy w kwietniu, ma prawo do „trzynastki” proporcjonalnej.
Wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy.
Z kolei ekwiwalent, podobnie jak wynagrodzenie urlopowe, ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy, z wyłączeniem m.in. jednorazowych lub nieperiodycznych wypłat za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie.
O ile więc wymienione dodatki nie mają charakteru wypłaty jednorazowej, podlegają wyliczeniu do podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego, niezależnie od źródeł ich finansowania.
Nowelizacja ustawy o doręczeniach elektronicznych z podpisem Prezydenta
Celem ustawy jest wprowadzenie dodatkowego okresu przejściowego, który potrwa do 31 grudnia 2025 r. i umożliwi podmiotom obowiązanym do stosowania e-Doręczeń stopniowe dostosowanie się do nowego sposobu prowadzenia korespondencji.
E-Doręczenia to elektroniczny odpowiednik tradycyjnych przesyłek listowych z potwierdzeniem odbioru. Ostatecznie adres do doręczeń elektronicznych oraz obowiązek prowadzenia korespondencji w tej formie obejmą wszystkie podmioty publiczne oraz dużą część podmiotów niepublicznych.
Nowe przepisy wejdą w życie 1 stycznia 2025 r., z wyjątkiem zmian dotyczących tworzenia adresu do doręczeń elektronicznych w oparciu o dane otrzymane od operatora wyznaczonego, które zaczną obowiązywać 1 czerwca 2025 r. oraz zmian dotyczących bezterminowości adresu do doręczeń, które wejdą w życie 1 marca 2025 r.
Do 100 mln zł dla Poczty Polskiej S.A.
Na mocy ustawy z 2019 roku o doręczeniach elektronicznych Poczta Polska S.A. została wyznaczona przez państwo jako dostawca publicznych usług rejestrowanego doręczenia elektronicznego oraz publicznej usługi hybrydowej. Spółka pełni rolę strategicznego partnera w realizacji tych usług.
W latach 2020-2024 Poczta Polska S.A. zainwestowała w infrastrukturę i oprogramowanie niezbędne do świadczenia tych usług. Spółka nieustannie monitoruje i dostosowuje systemy do wymagań dotyczących funkcjonalności oraz bezpieczeństwa, wprowadzając modyfikacje zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Cyfryzacji.
Ustawa o doręczeniach elektronicznych nie uwzględniała kosztów dostosowania systemów teleinformatycznych operatora wyznaczonego ani zakupu czy modyfikacji infrastruktury, niezbędnej do realizacji usług. Koszt ten miał być pokrywany przez operatora wyznaczonego, czyli Pocztę Polską S.A., z opłat pobieranych za świadczenie usług. Model finansowania, oparty na opłatach za doręczenia, okazał się jednak nieefektywny. Kilkakrotne przesunięcia terminu obowiązku stosowania e-Doręczeń przez podmioty publiczne spowodowały, że model finansowania nie zrealizował założonego celu.
Do września 2024 r. w ramach usług PURDE i PUH nadano około 1,35 mln przesyłek, podczas gdy początkowe założenia finansowe przewidywały nadanie około 100 mln przesyłek w tym samym okresie. Oznacza to, że usługi, realizowane w ogólnym interesie gospodarczym, są finansowane z środków Poczty Polskiej S.A.
Po trzech latach świadczenia usług pozytywne efekty działań Ministerstwa Aktywów Państwowych (MAP) wspierają Poczty Polską S.A. w trudnym procesie transformacji.
– W ostatnim czasie mieliśmy serię korzystnych wydarzeń. Z jednej strony Komisja Europejska zaakceptowała nasz wniosek o refundację kosztów netto, co przyniesie Poczcie dodatkowe przychody rzędu miliarda złotych. Z drugiej strony wczoraj Prezydent RP podpisał ustawę o e-Doręczeniach, która umożliwi zwrot około 100 mln zł kosztów poniesionych na budowę systemu – podsumował minister Jakub Jaworowski.
Źródło: https://www.gov.pl
