W kontekście podanej problematyki odnieść się należy do regulacji CzystGmU.
W art. 6j ust. 1–2 CzystGmU postanowiono, że w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn:
1) liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość, lub
2) ilości zużytej wody z danej nieruchomości, lub
3) powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego w rozumieniu PrBud
– oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1.
W przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, rada gminy może uchwalić stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego.
Z kolei, z art. 6k CzystGmU wynika, że rada gminy, w drodze uchwały:
1) dokona wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi spośród metod określonych w art. 6j ust. 1 i 2 oraz ustali stawkę takiej opłaty; dopuszcza się stosowanie więcej niż jednej metody ustalenia opłat na obszarze gminy;
2) ustali stawkę opłaty za pojemnik lub worek o określonej pojemności, przeznaczony do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości;
3) ustali stawkę opłaty za m3 zużytej wody – w przypadku wyboru metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa w art. 6j ust. 3a.
Na szczególne znaczenie zasługuje jednak przepis art. 6k ust. 3 CzystGmU, który stanowi, że rada gminy określi stawki opłaty podwyższonej za gospodarowanie odpadami komunalnymi, jeżeli właściciel nieruchomości nie wypełnia obowiązku zbierania odpadów komunalnych w sposób selektywny, wysokości nie niższej niż dwukrotna wysokość i nie wyższej niż czterokrotna wysokość stawki ustalonej przez radę gminy odpowiednio na podstawie ust. 1 albo w art. 6j ust. 3b.
W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w uchwale Kolegium RIO w Białymstoku z 12.10.2022 r. (Nr 17/243/2022) opublikowane w dzienniku urzędowym 27.10.2022 r. W podanym orzeczeniu organ nadzoru zakwestionował zapis dotyczący podwyższonej opłaty za odbieranie odpadów komunalnych w wysokości 214 zł, w sytuacji, gdy stawka podstawowa została ustalona na poziomie 115 zł. Organ nadzoru w motywach rozstrzygnięcia wskazał m.in., że: (…) stawka opłaty podwyższonej w wysokości 214 zł od gospodarstwa domowego jest niższa niż dwukrotność stawki tzw. podstawowej, co stanowi naruszenie art. 6k ust. 3 CzystGmU. Zgodnie z tym przepisem, rada gminy określi stawki opłaty podwyższonej za gospodarowanie odpadami komunalnymi, jeżeli właściciel nieruchomości nie wypełnia obowiązku zbierania odpadów komunalnych w sposób selektywny, w wysokości nie niższej niż dwukrotna wysokość i nie wyższej niż czterokrotna wysokość stawki ustalonej przez radę gminy odpowiednio na podstawie ust. 1 albo w art. 6j ust. 3b. Jak wynika zatem z przywołanego art. 6k ust. 3 CzystGmU stawka opłaty podwyższonej od gospodarstwa domowego powinna wynieść nie mniej niż 230 zł i nie więcej niż 460 zł.
Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze jest prawnie uzasadnione. Rada gminy musi w sposób właściwy dookreślić wysokość opłaty sankcyjnej za odbieranie odpadów komunalnych.