W Monitorze Polski RP ukazał się Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z 19.10.2022 r. w sprawie średniej ceny sprzedaży drewna, obliczonej według średniej ceny drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały 2022 r. (M.P. z 2022 r. poz. 996). Z treści ww. Komunikatu wynika, że:
Na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 888) ogłasza się, że średnia cena sprzedaży drewna, obliczona według średniej ceny drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały 2022 r., wyniosła 323,18 zł za 1 m3.
Wskazany Komunikat został wydany na podstawie upoważnienia ustawowego z art. 4 ust. 4 PodLeśnyU. Dla przypomnienia z ww. art. 4 ustawy wynika, że podatek leśny od 1 ha, za rok podatkowy wynosi, z zastrzeżeniem ust. 3, równowartość pieniężną 0,220 m3 drewna, obliczaną według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy. Do ceny, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku od towarów i usług. Dla lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych stawka podatku leśnego, o której mowa w ust. 1, ulega obniżeniu o 50%.
Średnią cenę sprzedaży drewna, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału.
Nadto, rada gminy może obniżyć kwotę stanowiącą średnią cenę sprzedaży drewna, określoną w ust. 4, przyjmowaną jako podstawa obliczania podatku leśnego na obszarze gminy.
Zatem, jak z tej ostatniej regulacji wynika, ustalenie wspomnianej średniej ceny sprzedaży drewna jest punktem wyjścia dla rady gminy, do ewentualnego obniżenia tej ceny. Jest to więc uprawnienie fakultatywne, zależne od woli danej gminy.
Warto także wspomnieć, że uchwały rad gmin podjęte na podstawie ww. art. 4 ust. 5 PodLeśnyU obowiązują tylko w roku podatkowym, którego dotyczą, a uchwała ta z upływem roku podatkowego wygasa.
Z powyższego należy więc wnioskować, że rady gmin z mocy ww. art. 4 ust. 5 PodLeśnyU otrzymały określone w nim uprawnienie. Korzystanie przez uprawniony organ z posiadanych uprawnień jest fakultatywne. Tak więc w sytuacji, gdy rada gminy w granicach uprawnień ustanowionych w art. 4 ust. 5 PodLeśnyU nie podjęła uchwały o obniżeniu kwoty stanowiącej średnią cenę sprzedaży drewna, to podstawę obliczenia podatku leśnego na obszarze gminy w danym roku podatkowym stanowi średnia cena sprzedaży drewna ustalona w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
Ukazanie się wspomnianego Komunikatu jest istotne z punktu widzenia podejmowania przez radę gminy ewentualnej uchwały w przedmiocie obniżenia kwoty stanowiącej średnią cenę sprzedaży drewna, jako podstawy obliczenia podatku leśnego na obszarze danej gminy. W aktualnej trudnej sytuacji budżetowej wielu gmin nie wydaje się jednak, aby gminy były zainteresowane podejmowaniem uchwały w ww. zakresie przedmiotowym, bowiem oznacza to rezygnację z pewnej części dochodów budżetu gminy.