W kontekście podanej problematyki należy wstępnie przypomnieć o art. 40 ust. 2 SamGminU.

Z powyższego przepisu wynika, że na podstawie niniejszej ustawy organy gminy mogą wydawać akty prawa miejscowego w zakresie:

1) wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek pomocniczych;

2) organizacji urzędów i instytucji gminnych;

3) zasad zarządu mieniem gminy;

4) zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Na kanwie ww. regulacji w orzecznictwie nadzorczym akcentuje się, że pojęcie zasad i trybu korzystania z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oznacza ogólne wytyczne, czyli reguły zachowania się, kierowane do osób, które przebywają na tych terenach lub w tych obiektach. Wnosić stąd należy, że rada gminy uprawniona jest wyłącznie do określenia w stosownej uchwale norm i zasad prawidłowego postępowania na terenie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z 8.7.2022 r. (NR PN-II.4131.293.2022; opubl. w dzienniku urzędowym 15.7.br.), w którym organ nadzoru zwrócił uwagę na kilka kwestii w kontekście następujących zapisów: „Świetlice są przekazane w użyczenie Gminnemu Centrum Kultury w (…..) (dalej „GCK”). Bezpośrednią opiekę nad świetlicą w danej miejscowości sprawuje Opiekun świetlicy (dalej „Opiekun”). W przypadku nieobecności Opiekuna lub jego tymczasowego braku funkcję tę przejmuje Sołtys danej miejscowości. GCK oraz Opiekun prowadzą harmonogram korzystania ze świetlic”.

Orzecznictwo

Po pierwsze, wskazano, że zasady i tryb korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (regulaminy korzystania z obiektów i urządzeń) ‒ jak sama treść przepisu wskazuje ‒ nie są adresowane do podmiotów zarządzających, lecz do podmiotów korzystających z owych obiektów i urządzeń, a więc do społeczności lokalnej. Osoby korzystające powinny natomiast podporządkować się uchwalonym w tym zakresie regulacjom, bowiem w przeciwnym razie mogą zostać niedopuszczone do skorzystania z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej lub w trakcie korzystania mogą zostać pozbawione dalszej takiej możliwości (tak też orzekł WSA w Rzeszowie w wyroku z 7.8.2007 r., II SA/Rz 473/07).

Orzecznictwo

Po drugie, podano, że ww. przepis upoważnia radę gminy do stanowienia aktów prawa miejscowego w zakresie tworzenia zasad i trybu korzystania z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej przez społeczność lokalną, natomiast poza zakresem wskazanego upoważnienia pozostają sprawy związane z zasadami i trybem gospodarowania i korzystania z tego mienia przez jednostkę nim gospodarującą (por. wyrok WSA w Opolu z 20.5.2008 r., II SA/Op 83/08, wyr. WSA w Gdańsku w wyroku z 18.9.2014 r., II SA/Gd 395/14).

Po trzecie, zaakcentowano, że na podstawie wskazanej normy kompetencyjnej, radzie gminy nie przysługuje uprawnienie do decydowania o tym, jaki podmiot będzie „opiekował” się obiektem użyteczności publicznej, jak też rozstrzyganie o obowiązkach i uprawnieniach takiego podmiotu. Taka materia nie mieści się bowiem ani w pojęciu zasad, ani w pojęciu trybu korzystania z tych obiektów. Wybór konkretnego podmiotu, zarządzającego w imieniu organu wykonawczego obiektami użyteczności publicznej należy bowiem do zadań wójta, jako organu gospodarującego mieniem komunalnym (art. 30 ust. 2 pkt 3 SamGminU).

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze jest w pełni uzasadnione. W ramach uchwał dotyczących korzystania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, nie można ujmować zapisów związanych z wyznaczeniem osób odpowiedzialnych za zarządzanie i opiekę nad danym obiektem.

Źródło: http://edzienniki.olsztyn.uw.gov.pl.