Skoro omawiana problematyka dotyczy opłaty miejscowej, warto przypomnieć o art. 17 ust. 1 PodLokU. Tamże postanowiono, że rada gminy może wprowadzić opłatę miejscową. Opłatę miejscową pobiera się od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych:
1) w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,
2) w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1056)
– za każdą rozpoczętą dobę pobytu.
Uzupełnieniem ww. przepisów jest art. 19 pkt 1 lit. b i c ww. ustawy, gdzie postanowiono, że rada gminy, w drodze uchwały, określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat określonych w ustawie, z tym że stawki opłaty miejscowej nie mogą przekroczyć odgórnie ustalonych stawek maksymalnych.
Na kanwie ww. regulacji prawnych, regionalna izba obrachunkowa podważyła zapisy ww. uchwały, zmierzające w założeniu do ustalenia nowej, wyższej dziennej stawki opłaty miejscowej do poziomu 2 zł z kwoty 1,3 zł za każdą rozpoczętą dobę pobytu.
Sam fakt podwyższenia opłaty nie byłby niczym szczególnym, gdyby nie fakt, że w kolejnym przepisie podano, że uchwała (z 27.1.2022 r. ) wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego, z mocą obowiązującą od 1.2.2022 roku. W końcowej części rozstrzygnięcia, organ nadzoru wskazał, że rada gminy wprowadzając nowe podwyższone stawki opłaty miejscowej ze wsteczną mocą ich obowiązywania, naruszyła w sposób istotny przywołane powyżej przepisy.
Podsumowując, rozstrzygnięcie regionalnej izby obrachunkowej jest prawnie uzasadnione. Rada gminy co prawda może podwyższać stawki opłat, w tym opłaty miejscowej, przy czym nie może tego robić z mocą wsteczną. Rada gminy musi bowiem uwzględniać ustawowe vacatio legis, wynikające z art. 4 ust. 1 AktyNormU, gdzie postanowiono, że akty prawne zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane są w dziennikach urzędowych i wchodzą w życie po upływie 14 dni od ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy.
Źródło: http://www.krakow.rio.gov.pl/