Przyjęty przez Radę Ministrów projekt ustawy ma na celu stosowanie przepisów:

  • rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1054 z 15.7.2020 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006 w odniesieniu do minimalnych wymogów dotyczących maksymalnego dziennego i tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu, minimalnych przerw oraz dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 165/2014 w odniesieniu dookreślania położenia za pomocą tachografów (Dz.Urz. UE L 249 z 31.7.2020, str. 1), zwanego dalej: rozporządzeniem (UE) 2020/1054,
  • rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1055 z 15.7.2020 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1071/2009, (WE) nr 1072/2009 i (UE) nr 1024/2012 w celu dostosowania ich do zmian w transporcie drogowym (Dz.Urz. UE L 249 z 31.7.2020, str. 17), zwanego dalej: rozporządzeniem (UE) 2020/1055,

oraz zapewnia wdrożenia art. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1057 z 15.7.2020 r. ustanawiającej przepisy szczególne w odniesieniu do dyrektywy 96/71/WE i dyrektywy 2014/67/UE dotyczącej delegowania kierowców w sektorze transportu drogowego oraz zmieniającej dyrektywę 2006/22/WE w odniesieniu do wymogów w zakresie egzekwowania przepisów oraz rozporządzenia (UE) nr 1024/2012 (Dz.Urz. UE L 249 z 31.7.2020, str. 49), zwanej dalej: dyrektywą (UE) 2020/1057.

Powyższe akty prawne wchodzą w skład tzw. Pakietu Mobilności I.

Pakietu Mobilności I

Proponowany w projekcie ustawy zakres zmian zapewnia komplementarność wdrożenia nowych przepisów unijnych.  Przewiduje się, że wdrożenie tzw. Pakietu Mobilności I będzie obejmowało zmiany polegające na:

1) uchwaleniu zmian do ustawy z 6.9.2001 r. o transporcie drogowym, ustawy z 16.4.2004 r. o czasie pracy kierowców, ustawy z 5.7.2018 r. o tachografach oraz ustawy z 19.8.2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych,

2) uchwaleniu ustawy o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym, mającej na celu wdrożenie art. 1, art. 5, art. 6 i art. 8  dyrektywy (UE) 2020/1057,

3) uchwaleniu zmian porządkujących obecne przepisy ustawy z 6.9.2001 r. o transporcie drogowym.

Jednym z naruszeń dodawanych do załącznika nr 3 ustawy z 6.9.2001 r. o transporcie drogowym jest naruszenie przedsiębiorcy polegające na dopuszczeniu do wykorzystywania przez kierowcę regularnego tygodniowego okresu odpoczynku (co najmniej 45 godz.) w kabinie pojazdu, wynikające ze zmienionego art. 8 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 561/2006. Dodanie ww. naruszenia stanowi jednocześnie wdrożenie wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-102/16 Vaditrans.

Udoskonalenie systemu sankcji w transporcie drogowym

Jednocześnie na skutek dokonanej analizy załączników do ustawy z 6.9.2001 r. o transporcie drogowym pod kątem zgodności kar za naruszenia w nich zawarte z nowym brzmieniem art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 561/2006, projektowana ustawa zawiera propozycję zmian załączników do ww. ustawy, mających na celu udoskonalenie systemu sankcji w transporcie drogowym, przy uwzględnieniu, aby sankcje te były: skuteczne, proporcjonalne, odstraszające i niedyskryminujące, a także aby wysokość kar była adekwatna do kategorii wagi naruszenia (PN – poważne naruszenie, BPN – bardzo poważne naruszenie, NN – najpoważniejsze naruszenie). Tym samym zmiany te mają na celu zapewnienie poprawy skuteczności, efektywności i spójności egzekwowania przepisów prawa UE z zakresu transportu drogowego oraz zapewnienia wzmocnienia uczciwej konkurencji na rynku przewozów drogowych. Proponowane zmiany dotyczą naruszeń przepisów odnoszących się do czasu prowadzenia pojazdu, przerw i odpoczynku kierowców oraz stosowania tachografów. Zmiany te zostały oparte na wnikliwej analizie dotyczącej dostosowania poziomu sankcji do wielkości mogącej wywołać pozytywne skutki w zakresie stosowania się do obowiązujących przepisów prawa, a tym samym niwelować negatywne skutki na rynku transportowym. 

Najważniejsze rozwiązania przewidziane w treści ustawy wskazują, że:

  • od 20.5.2022 r. przepisy Pakietu Mobilności nakładają na przedsiębiorców wykonujących transport drogowy rzeczy z wykorzystaniem pojazdów, których dopuszczalna masa całkowita przekracza 2,5 t i nie jest większa niż 3,5 t, obowiązki dotyczące dostępu do zawodu przewoźnika drogowego w transporcie międzynarodowym rzeczy; wykonywanie tego rodzaju przewozów będzie wymagało posiadania przez przewoźnika zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencji wspólnotowej;
  • doprecyzowano przepisy dotyczące dostępu do zawodu przewoźnika drogowego; dotyczy to m.in. wymagań związanych z posiadaniem siedziby przedsiębiorcy, w której będzie dostęp do oryginałów dokumentów związanych z główną działalnością transportową prowadzoną przez przedsiębiorcę; wprowadzony zostanie także obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych na terytorium Polski;
  • rozszerzono katalog naruszeń przepisów prawa, które wykluczają spełnienie wymagań dobrej reputacji przez przedsiębiorcę i zarządzającego transportem;
  • doprecyzowano przepisy dotyczące wykonywania przewozów kabotażowych w Unii Europejskiej, z uwzględnieniem zasad wykonywania i kontroli takich operacji transportowych  w Polsce.