Przedstawiając ogólnie niniejszą ustawę, można wyróżnić trzy kategorie przepisów: uchylające dotychczasowe ustawy, zmieniające oraz dodające nowe regulacje. Jedyną ustawą, która traci moc na podstawie tej ustawy jest ustawa z 18.9.2001 r. o podpisie elektronicznym. Podyktowane to było tym, że rozporządzenie eIDAS wprowadziło szerszy katalog usług w zakresie identyfikacji elektronicznej, a z racji tego, że jest to akt bezpośrednio stosowany w każdym kraju członkowskim UE, nie ma potrzeby implementacji jego przepisów w prawie lokalnym. Stąd też uregulowania zawarte w ustawie o podpisie elektronicznym, jako nieprzystające do aktualnego stanu prawnego wynikającego z rozporządzenia eIDAS, należało uchylić.

Wraz z uchyleniem jedynej ustawy statuującej instytucję podpisu elektronicznego, należało również uchylić lub zmienić przepisy wszystkich ustaw odnoszących się do podpisu elektronicznego. Modyfikacji wymagała również siatka pojęciowa funkcjonująca w polskim porządku prawnym dotycząca identyfikacji elektronicznej. Dużo przepisów zmieniających zawartych w ustawie miało również charakter porządkujący oraz zapewniający spójność systemu prawa. Z racji licznych odniesień w ustawach do ustawy o podpisie elektronicznym, zmiany dotychczasowych przepisów stanowią większą część wprowadzonej ustawy.

Rozporządzenie eIDAS nie jest stosowane bezpośrednio w każdym obszarze. Pozostawiono bowiem kilka kwestii do uregulowania przez wszystkie państwa członkowskie. Do najważniejszej z nich należy wymóg określenia na poziomie ustawy ról poszczególnych instytucji, przewidzianych w rozporządzeniu eIDAS. Oznacza to, że rozporządzenie nakłada obowiązek m.in. utworzenia organu nadzoru nad usługami zaufania. W związku z tym, zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 UsłZaufU, nadzór nad dostawcami usług zaufania sprawuje minister właściwy do spraw informatyzacji. W zakresie nadzoru przewidziano m.in. wydawanie certyfikatów dostawców usług zaufania oraz tworzenie certyfikatów narodowego centrum certyfikacji. Co więcej, minister właściwy do spraw informatyzacji jest organem odpowiedzialnym za wykonanie zadań określonych w rozporządzeniu eIDAS.

Pozostałe regulacje wprowadzone ustawą o usługach zaufania to określenie krajowej infrastruktury zaufania, wyznaczenie działalności dostawców usług zaufania, w tym zawieszanie certyfikatów podpisów elektronicznych i pieczęci elektronicznych oraz wprowadzenie trybu notyfikacji krajowego systemu identyfikacji elektronicznej.