Określono w nim procedury postępowania zarówno Policji, jak i służb pomocy społecznej w związku z wprowadzeniem zmian do ustawy z 12.3.2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 930) w zakresie bezpieczeństwa pracowników socjalnych.
Dokument wprowadza podział procesu asysty policyjnej na trzy części:
1) działania ośrodka pomocy społecznej – w tej części określono m.in., że kierownik ośrodka powinien złożyć wniosek o udzielenie asysty Policji (faksem lub elektronicznie) co najmniej 3 dni robocze przed planowanym terminem dokonania czynności wymagających takiej asysty; w sprawach niecierpiących zwłoki wniosek o asystę można też zgłosić ustnie, co nie wyklucza konieczności przesłania pisemnego wniosku po zakończeniu czynności; określono też, co powinien zawierać wniosek, czyli:
- termin i adres udzielenia asysty,
- imię, nazwisko, a w miarę możliwości inne dane osoby, u której niezbędne jest zachowanie asysty wraz z informacją o przewidywanym zachowaniu klienta mogącym wystąpić podczas interwencji pracownika socjalnego,
- imię, nazwisko oraz numer legitymacji pracownika (pracowników) socjalnego, który będzie przeprowadzał czynności wymagające policyjnej asysty;
2) przebieg udzielania asysty – celem asysty jest przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa pracownikowi socjalnemu podczas rodzinnego wywiadu środowiskowego lub świadczenia pracy socjalnej w środowisku; asystujący funkcjonariusz Policji:
- ustnie wzywa osoby do zapewnienia przeprowadzenia czynności przez pracownika socjalnego,
- może używać środków przymusu bezpośredniego w granicach określonych prawem,
- zawsze używa środków adekwatnych do zaistniałych okoliczności,
- pozostaje na miejscu do czasu zakończenia czynności przez pracownika socjalnego.
3) czynności po zakończeniu asysty – standardowo funkcjonariusz sporządza notatkę służbową z przebiegu asysty; dopiero w razie popełnienia czynu zabronionego, policjant ma obowiązek postępować zgodnie z obowiązującymi go procedurami służbowymi.
